چگونه البرت اسپیر ارزوهای سیاسی ادولف هیتلر را در معماری محقق می سازد؟ و ایا به واقع معماری نئوکلاسیک دستور کار فضاهای مد نظر نظام های توتالیتر را در خود دارد؟، نسخه ویرایش شده کتاب "معماریِ آلبرت اسپیر 1932-1942" نوشته لئون کریر با مقدمه ای از رابرت استرن، بر چاپ دومش، ان چنان مجادله برانگیز است که پاسخ به این پرسش ها را زیر سایه مجادلاتی قرار داده است که نظرات ارائه شده در این کتـــــاب برانگیخته، کتابی که چاپ اولش به سال 1985، به علت همین گزاره های بی نهایت رادیکال، بلافاصله از بازار جمع شد.
لئون کریر، که درک سنتی اش از مدرنیسم تقریبا بر همگان اشکار است و همکاری اش با دربار بریتانیا برای طراحی شهرک های جدید شهره اند، با طرح این سئوال "که ایا جنایتکار جنگی می تواند هنرمندی بزرگ باشد؟" سعی می کند نشان دهد معماری البرت اسپیر و ایده های شهری اش غالبا تحت شمول مدرنیسم صورت بندی می شوند و به موازات تلاشش را بر تزریق این باور موکد می سازد که فرم معمارانه می تواند فارغ از ایده ئلژی هم مد نظر امده و تحلیل شود.
برای نیل به این منظور لئون کریر در کتاب مستندات وسیعی از نزدیکی معماری البرت اسپیر با دیگر معماران مدرن متاثر از کلاسیسیزم ارائه می دهد، او همچنین تلاش می کند در این نوشتار نقبی نیز بزند به مسئله خیر و شر و امکان حدوثش در معماری و البته شاید ناخواسته به نقش سیاست در شکل دهی به فضا، با این حال و علی رغم همه تلاش های لئون کریر ان چنان که از فضای رسانه ای حواشی چاپ کتاب بر می اید، به هیچ رو خوانش خنثی و فارغ از تمایل به سیاست در مواجه با اثار معماران نتوانسته است در بازار رسانه ای جایی برای خود بگشاید.
اتووود پیش از این گزین نوشتاری از والتر بنیامین با عنوان "شخصیت ویرانگر" را به چاپ رسانده که می تواند بر شخصیت هیتلر و عبقه اش به تخریب اشاره داشته باشد.
اتووود در مقاله ای به قلم جاناتان گلنسی نیز به نوع مواجه دیکتاتورها با معماری پرداخته و در ان بر ادلف هیتلر نیز موکد شده است.
در اینجا و اینجا نیز مفاهیم فاشیستی متبلور در بعد کالبدی و فضایی مد نظر امده است .
در اینجا نیز می توانید بخشی از گفت و گوی پیتر آیزنمن با لئون کریر را از نظر بگذرانید.
برای اشنایی بیشتر با دیدگاه های لئون کریر نسبت به مفاهیمی همچون مدرنیته و مدرنیسم می توانید ببنید این مقاله، به قلم فاطمه موسوی مقدم را اینجا.