ساختمانی معلق که هر دو پایه اش به صورتی استوار بر روی زمین قرار گرفتند و در زمین محو شدند. همه در وضعیتی عادی بر این هستند که ما ساختمان ها و چیزهای دیگر را بر روی زمین می بینیم و پارادایم دیگری نمی شناسیم. همه چیزها باید از یک نقطه آغاز می شد. این طرح سومین برنده جایزه توسط استودیو اربنپلانگر برای یک هتل شبانه ی جدید در هنگ کنگ می باشد. چنانچه مستقر شده, و شناور نیست. آنچه که باعث انجام این عمل شد, این بود که هتل بر دوش ساختمان های مجاور و برج ها کناری خود تکیه کرده و به همین دلیل شناور به نظر می رسد. این بنا در قامت یک " پارازیت معمارانه " توصیف شده است. بلندی ساختمان یک فضای سبز گشوده را در جایی که پایه های برج باید وجود داشته باشند, تولید می کند. آسانسور از انتهای ساختمان به سمت پایین به شکلی معلقی آویزان شده است. و به عنوان اولین نقطه ی دسترسی برای عموم با امکاناتی که درون آن واقع شده, عمل می کند. ساختار بنا در سه بخش تعریف شدند. هم نام این کلوپ شبانه چندین کلوپ دیگر با شمایلی عرفی موجود می باشد. کلوپ در بخش پایینی فرم معلق قرار گرفته و در بخش بالایی آن یک رستوران و مرکز تجاری تعبیه شده اند. فضاهای جزئی و چشمه ی آب گرم با استخری با سایز نیمه المپیک و همچنین لابی و دسترسی امنیتی برای قسمت بالای هتل دیگر امکانات این هتل می باشند. طبقه ها در قسمت بالا حالت مخروطی می گیرند و به تدریج موقعیتی برای بالکن اتاق های دو خوابه و تک خوابه تولید می کنند. این بالکن ها نهایتاً به تراس هایی برای سوئیت تغییر یافتند. یک گام جلوتر ویلاهای هوایی و سوئیت ریاست جمهوری در اوج قرار گرفته است. این طرح می تواند از این نظر جالب باشد, که نشانگر تعامل این ساختمان با همسایگان خود می باشد.