داستان علمی تخیلی سیبرپانک چندان درباره ی آینده نیست، بلکه بیشتر شیوه ای است برای ترسیم نقشه ای از آنچه که امروز جریان دارد ـ زمان حالی که در آن داده ها از سوی شرکت های عظیم سرمایه داری تکنولوژیک کنترل می گردند.
لیکن این بانک های عظیم اطلاعات در فضایی وجود دارند که در آن تلویزیون، تلکس، ضبط صوت، ویدئو، دیسک های لیزری، دوربین های ضبط و دستگا ه های فیلم برداری ـ صدا برداری الکترونیک (تله دیلدو، پاپاراتسوهای ادیو اَنیمیترونیک، نانو ـ روِر) و تلفن همانند گونه های الکترونیکی علف های ریشه غده ای کیهانی بهم مرتبط هستند. و آن ها را می توان با اخلاق سیبر پانکی "اطلاعات برای مردم" به یکدیگر متصل ساخت.
سوال: تله دیلدو؟ پاپاراتسوهای ایواَنیمیترونیک؟ نانو ـ روِر؟ این ها چی هستند؟
جواب: تله دیلدونیک شامل نوعی سکس کامپیوتری است که در آن با استفاده از یک کامپیوتر در فاصله ای بسیار دور نیز می توان به اشیاء بی جان حس حیات بخشید و در آن ها زندگی ایجاد کرد.
پاپاراتسوهای ادیو اَنیمیترونیک، عبارتند از پاپاراتسوهای (عکاسان سمج) روبات گونه ای که به کمک اصوات فعال می گردند و به طور ناگهانی و بی هوا از شما عکس می گیرند(گویی شما مدل بسیار زیبایی هستید که با گام های متین در رستوران شیکی نظیر فشن کافه در حال خرامیدن هستید) در حالی که مثلاً با فردی از یک سیاره ی دور مثلاً با یک مریخی داشتید از راه دور و از طریق کامپیوتر ارتباط برقرار می کردید. نانو ـ روِر نیز یک روبات کوچک است که از سطح کره ی مریخ تصاویری را ارسال می دارد.
بنابراین می توانید امکانات را ببینید: اطلاعاتی از تله دیلدو، از سیاره ی مریخ، از نانو ـ روِر و پاپاراتسوهای اَنیمیترونیک (Audioanimatronic Paparazzi)، که همگی آن ها در یک واقعه ی عظیم اکترونیکی کیهانی عمل می کنند.
سوال:ظاهراً داستان های علمی ـ تخیلی سیبر پانک نقشه ی دقیق از محدوده ها و قلمرو عصر پست مدرن ترسیم می کنند تا نظریه ی بودریار.
جواب: درست است. در واقع بسیاری از افراد فکر می کنند که بودریار عملاً داستان های علمی ـ تخیلی می نویسد و اینکه بخش اعظم داستان های علمی ـ تخیلی سیبر پانک فی الواقع نظریه ی بسیار زیبا و خوبی است. وانگهی بودریار صرفاً به توصیف جامعه ی پست مدرنی می پردازد که به طور انفعالی تسلیم جریان حسی و مهجور فرا واقعیت و وانمود ه ها شده است.
لیکن داستان های علمی ـ تخیلی سیبر پانک نه تنها دنیای وانموده ها را توصیف می کند، بلکه آن را به صورت دنیایی نشان می دهد تحت سیطره ی شرکت های عظیم و غول پیکر، و شکلی از مقاومت در برابر روند کنترل و نظارتی را که این شرکتهای عظیم بر ما اعمال میکنند، به ما پیشنهاد می کند.
ولی در عین حال، سیبر پانک نیز همانند بودریار، اکنون دست از آوانگارد بودن برداشته است و در حال حاضر صرفاً به صورت تهی گاه در آمده است.
در حال حاضر مجلات سیبر پانک به صورت جریان عمده و اصلی در آمده اند. مجله ی ماندو 2000 (سال 2000)، این پدیده ی پر زرق و برق و خیره کننده ی ماشینی، مخلوق آر . یو. سیریوس(صورت فلکی شعرای یمانی) و ملکه مو (دوازدهمین ستاره ی صورت فلکی از لحاظ روشنایی) که در اواخر دهه ی 1980 چاپ و منتشر گردید، با تبلیغات سرسام آور در معرفی انواع داروهای روان گردان و مخدر، مدهای ماشینی(جوانک های ماشینی یا سیبر پانک ها غالباً لباس های براق و زرقو برق داری می پوشند که مثل آیینه می درخشند) و با دیگر چیز هایی نظیر آن ها پر شده است.
شهرت ماندو در سال 1993، در پی ظهور سایت جدیدی به نام وایرد (Wired) برای نویسندگان سیبر پانک نظیر ویلیام گیبسون، رو به افول نهاد. در سال 1994 سایت وایرد به صورت هات وایرد در وضعیت قرار گرفت web Hotwired / www.wired.com :Online
علاوه بر این مجلات مردمی، هزاران تن آثار علمی ـ تخیلی نیز عرضه شده اند. ولی همه ی این ها تقریباً یکسان به نظر می رسند. همانطور که سیکسری ـ رونای (Csicsery – Ronay) به صورت سئوالی اظهار می دارد: " هر شخص از میان چندتا افسانه یا حکایت اسرار آمیز می تواند بگذرد، چندتای آن ها را می تواند دنبال کند، حکایاتی که در آن ها یک پیشکسوت یا بازیگر عمده ی جوان خود ویرانگر ولی حساس با استعدادی القاء شده / مصنوعی / و تلکترونیک که سبب می شود تا شیاطین (شرکت های عظیم و غول پیکر / دولت های پلیسی / دنیای تبهکاران و جنایتکاران ) در جا هایی چون (مناظر و اماکن مخروبه و ویرانه ی شهری / محدوده ها و نواحی مصور نخبگان / ایستگا های فضایی مرکز گریز) به دنبال وی گشته و در صدد تعقیب و یافتن او برآیند.
در مراکزی که پر است از چیز های عجیب و غریب و دور از ذهنی چون (دلاکی ها، سلمانی ها / انواع پوشاک / خود فلج سازی یا خو اختگی / موسیقی راک / سرگمی های سکسی / داروهای طراحی / آلات و ابزار تلکترونیک / سلاح های جدید و زشت و نکبت بار / توهمات عینی و ظاهری) که بیا نگر (عادات، آداب و رسوم / مد و سلیقه ی) تمدن مدرن در مرحله ی زوال نهایی آن هستند که سرانجام با جریانات شورش گر و شدید اللحن (آیین های راک جوان و دارای هوش مصنوعی) در یک جا جمع می شوند.
آیین هایی که بدیل و جایگزینی نه برای (جماعت / اشتراکیت / سوسیالیسم / ارزش های سنتی / نگرش استعلایی) بلکه برای غفلت یا نسیان اعلایی که بر زندگی و حیات تأکید می ورزد، ارائه می کنند، نسیانی که با جریانی پیش می رود که در حال حاضر در قالب ماشین و علیه شبح نابود کننده ی دنیا ( هوش مصنوعی / شبکه ی شرکت های چند ملیتی / نبوغ شیاطنی) در جریا است؟"(ایستاوان سیکسری ـ رونای، مقاله ی " سیبر پانک و نورومانتیسم"، در کتاب درهم روفتن استودیو واقعیت، ص، 184 ).
سوال: خوب، سیبرپانک درست مثل یکدسته پسر هایی است که از قدرت تخیلات تکنولوژی پیشرفته برخوردارند. این ها چه فرقی با رمبو دارند؟ و سیبر پانک درباره ی معضلات جنایت، مواد مخدر، اعتیاد، اعتیاد جنسی، دربارهی زنان، درباره ی بوم شناسی( اکولوژی) و نظایر آن چه چیزی برای گفتن دارد؟
جواب: هر آنچه که جایگزین سیبرپانک می گردد بایستی گرایش زمینی تر داشته باشد، بیشتر متوجه زمین باشد، بیشتر متوجه زنان باشد، زن گراتر باشد.