طرح این برج مسکونی که از لا به لای خاطرات دوران کودکی معمار آن در آرکانزاس بیرون می آید، تقلیدی است از پدربزرگش و کلبه چوبی که او بالای درختان برایش ساخته بود. زمین این منطقه از ایالت متحده خشک است در نتیجه امکان پیدا کردن درختی که بتوان روی آن خانه ای ساخت، حتی در 23 هکتار زمین موجود، مشکل است. در نتیجه خانه به صورت برجی بین درختان گردو و بلوط آن منطقه ساخته شد؛ خانه ای که مانند آشیانه پرنده ای بر فراز منطقه ای پر و خالی از درخت، قد برافراشته است. 

بخش پایینی برج شبکه ای چوبی است که یادآور شاخه درختان است؛ شبکه ای از چوب های بلوط سفید که هم زمان به عنوان قاعده برج نیز عمل می کند. نور از لابه لای این شبکه عبور می کند؛ همانطور که شاخه های درختان پیرامون امکان عبور نور را از لابه لای خود ممکن می سازند. اگر از پهلو به ساختمان بنگریم، قاعده مشبک چوبی برج با خطوط عمودی، با انتقال مرکز ثقل بنا به قسمت فوقانی برج، باعث سبک کردن ساختار آن گردیده است.

فضاهای خالی بین تیغه های چوبی قائم که در سه طرف قاعده برج با صفحات فولادی پوشیده شده است، کنتراستی را به وجود آورده که فرم معماری سیلوها یا انبارهای وسایل کشاورزی را به یاد ما می آورد. زمین پیرامون خانه از خرده سنگ های رودخانه ای پوشیده شده است. برای ورود به پلکانی که ما را به درون خانه هدایت می کند؛ باید از فضایی پوشیده از نوعی پوست گردوی خرد شده عبور کرد که صدای خاص و قابل توجهی ایجاد می کند.

ساختار خانه بسیار ساده است؛ یک اطاق که منظر پانورامیکی را در تمام جهات افق می گشاید و یک تراس که قدری از قاعده برج بیرون زده و کادر منحصر به فردی را برای تماشا و تحسین مناظر آسمان و زمین تشکیل می دهد. فردی که در این فضا قرار می گیرد به سرعت خود را در احاطه و رابطه با طبیعتی که او را در بر گرفته است احساس می کند. علاوه بر این، اشراف به چهار جهت اصلی، درک تغییرات فصلی و حرکت خورشید و ماه را تسهیل می کند.

کارفرما: خصوصی

کاربری: مسکونی

زیربنا: 25 مترمربع

تاریخ ساخت: 2000