اندیشه های بنیادین لویی کان در طراحی مرکز تحقیقات پزشکی ریچاردز در دانشگاه پنسیلوانیا (1958-1960) از دو واقعیت مهم برآمدند: اینکه دانشمندان یا تنها کار می کنند یا در گروه های کوچک، ولو اینکه نوعی جماعت تشکیل دهند و این که هوای خروجی خطرناکی که فعالیت های تحقیقاتی ایجاد می کند نباید وارد فضاهای کار شود.
با این عوامل تعیین کننده، صورت منطقی و طبیعی ای که برای این بنا انتخاب شد مجموعه ای از فضاهای اصلی نسبتا کوچک بود همراه با عناصر مجزا برای ورود و خروج هوا. طرح نهایی متشکله ایست از سه برج آزمایشگاهی با طبقاتی کاملا آزاد و گشوده، برج خدماتی مسدودتر و یک سری برجک باریک حاوی پلکان و هواکش.
مجموعه این برج ها، شباهتی خاص با شهرهای قرون وسطا دارد و در همان حال الگوی رشد اساسا تازه ای را عرضه می کند. هر برج آزمایشگاهی اسکلتی اصلی از بتن پیش ریخته دارد، با هشت ستون در پیرامون که در نقاط یکْ سوم و دوْسوم در هر ضلع قرار دارند. خرپاهای دو گانه ای که از نظر سازه ای پرداخت شده است به این نظام، ظاهری قوی و مقر می بخشد.
کنج ها شكست دارد و با صفحاتی از آجر و شیشه آن ها را پر کرده اند. به ویژه ورودی ای که در جهت مورب قرار گرفته است. در آنجا سازه خود به سایبانی پیش آمده بدل گردیده است. برجکهای آجری در میان ستون ها و کاملا جدا از سازه اصلی قرار دارند. این برجکها از برج های اصلی بلندتر است و در نتیجه نمی گذارد مجموعه، توده ای فشرده به نظر اید.