دیوار لنون یا دیوار جان لنون دیواری در بدنه ی شهری پراگ است. این دیوار زمانی یک دیوار معمولی بود. پیش از آنکه در دهه ی 1980 با گرافیتی هایی الهام گرفته از جان لنون و قطعه اشعار موسیقی بیتل ها تغییر صورت دهد. در سال 1988 این دیوار منبع آزردگی رژیم کمونیستی گوستاو هوزاک ـ رئیس جمهور کمونیست چکسلواکی ـ شد, چنانچه جوانان چکی نارضایتی خود را بر این دیوار حک می کردند.
گزارش این کنش اعتراضی در آن زمان به یک تصادم بین صدها دانش آموز و پلیس امنیتی در نزدیکی پل چارلی منتهی شد. در این جنبش این دانش آموزان به شکل طعنه آمیزی در قامت لنونیسم توصیف شدند, و مقامات چک این مردم را جز دسته های متنوعی از الکلی ها, آشفته های ذهنی, جامعه ستیزان و عوامل کاپیتالیسم غربی نامیدند.
این دیوار به طور مدارم متحمل تغییر می شود. پرتره ی اصلی لنون مدت طولانی است, که در زیر لایه های جدید از رنگ از بین رفته است. حتی زمانی که دیوار مجدداً توسط برخی از مقامات رنگ آمیزی شد. در دومین روز دوباره مملو از اشعار و گل بود. امروز دیوار نمادی از آرمان جوانان از عشق و صلح است. این دیوار متعلق به شوالیه های مالت است, که اجازه می دهند, گرافیتی بر روی دیوار ادامه پیدا کند.