دونالد بارتلمی نویسنده متعلق به جنبش های مابعد مدرن، با توجه به پیشینه خانوادگی اش و پدر معمارش، در گفت و گو با پاریس ری وی یو از تاثیر معماری مدرن بر اتمسفر کنش نوشتاری می گوید:

من همیشه خوش بین بوده ام، اما به خاطر دارم که در ابتدای کار با نوعی از جنگ صلیبی تقریبا مذهبی مواجه شدم، جنگی که تبلور کامل ان در معماری دیده می شد، جنبش مدرن، که به غایت خوش بین بود، تقریبا نتوانست به هیچ یک از تعهداتش جامه عمل پوشاند. مدرسه باوهاس، میس ون دروهه، فرانک لوید رایت و لوکوربوزیه، همگی نه فقط نوید ساختمان های معظمی می دادند بلکه چشم اندازی از معماری ترسیم می کردند که بتواند بهبودی عمیق در شرایط انسان ایجاد کند، ساختمان هایی که کنش انسانی داشته باشند و جامعه را بر سریری مثبت تغییر دهند، نه تنها هیچ کدام از این وعده ها محقق نشد، بلکه نهاده ی توتالیتر بی نهایت وخیمی نیز به منصه ظهور رسید.