چارلز ادوارد ژانرت که بیشتر با نام مستعار لوکوربوزیه شناخته می شود (ولادت 6 اوت 1887 میلادی – وفات 27 آگوست 1965) متولد یکی از شهر های کوچک سویس لشودفوند می باشد، به عنوان یک معمار با تجربه، نویسنده ای اغواگر، برنامه ریز شهری متضاد، نقاشی با استعداد، ستیزه گری بی نظیر - به طور گسترده به عنوان مهم‌ترین معمار قرن بیستم شناخته می‌شود. لوکوربوزیه توانست بر برخی از قدرتمندترین شخصیت های جهان تاثیر بگذارد. وی نشانی ماندگار بر معماری برجای گذاشت که می توان تقریبا در هر شهر از سراسر جهان مشاهده کرد.

ژانرت جوان پس از تحصیل معماری در زادگاهش، جو شهرستانی لشودفوند را ترک کرد و به ایتالیا و از آنجا به بوداپست و وین سفر کرد. وی در نهایت به پاریس آمد و زمانش را صرف کار برای "اگوست پره" کرد، سپس به منظور کار در دفتر "پیتر بهرنس"یکی از پیشگامان سبک مدرن که اغلب به عنوان یکی از اولین طراحان صنعتی به لطف اثر کارخانه AEG از وی یاد می شود، زبان آلمانی را آموخت.

ژانره پس از یک سفر طولانی در سراسر بالکان و یونان، برای تدریس به لشوفوند بازگشت و در طی جنگ جهانی اول آنجا ماند. وی در طی سالهای 1914-1915 اولین کار مهم تئوری خود را بسط داد، خانه دمینو: متشکل از قاب بتن مسلح که وی به عنوان یک سیستم تولید انبوه برای مسکن پلان آزاد مطرح نمود.

بعد از جنگ، ژانرت به پاریس بازگشت تا با پسر عموی خود پییر ژانرت شروع به کار معماری کند، وی در اکثر کارهایش با او همکاری کرد تا بتواند بسیاری از کارهای خود را ادامه دهد. وی همچنین با "آمیدیه اوزنفان" نقاش کوبیسم فرانسوی ملاقات کرد تا با وی "بیانیه پیوریسم" را بسط دهد، در ادامه همکاری آن دو مجله “L’Esprit Nouveau” در سال 1920 منتشر شد. ژانرت اولین بار نام مستعار "لوکوربوزیه" را پیرو مد آن دوره در میان هنرمندان پاریسی، در مجله “L’Esprit Nouveau” اتخاذ کرد. همچنین اولین بار در همین مجله "پنج اصل معماری" معروف خود را منتشر کرد، که به صورت خلاصه به شرح زیر است:

1- بالا بردن ساختمان بر روی "پیلوت" ، دیوارها را از عملکرد ساختاری خود آزاد کنید.

2- با اینکه دیوارها از نقش ساختاری خود آزاد شده اند، باید از یک طرح آزاد استفاده شود.

3- به طور مشابه، نما باید آزاد طراحی شود.

4- پنجره نواری افقی، که توسط نمای آزاد فراهم شده است، به طور مساوی برای روشنایی اتاق ها استفاده شود.

5- سقف باید مسطح و میزبان بام سبز باشد، جایگزین فضای زمین که توسط ساختمان اشغال شده است.

در سال 1923، لوکوربوزیه کتاب اصلی خود " Vers une architecture" را که معمولا به انگلیسی " به سوی معماری" ترجمه شده منتشر کرد. در این کتاب دیدگاه خود را در راستای معماری با الهام از ظهور عصر مدرن شفاف سازی کرد. اینجا بود که او خانه را "ماشینی برای زندگی کردن" تعریف کرد، خلاصه رویکرد اولیه خود را برای طراحی و تعریف نگرش عملکردی معماری مدرن بیان نمود.

در اوایل دوران وی، هیچکدام از ساختمان های تکمیل شده توسط لوکوربوزیه در نشان دادن پنج اصل معماری وی موفق تر از ویلا ساوای که در سال 1931 به اتمام رسید نبودند. بالا بردن فضاهای سکونتی اصلی از سطح زمین، پایین ترین طبقه به صورت یک منحنی نوسانی طراحی شده تا با چرخش مدور خودرو تطبیق داده شود، مادامی که می توان به بام از طریق یک سطح شیبدار دسترسی داشت.

با این حال، اگر چه ویلا ساوا نقطه عطف آرمان های اولیه لوکوربوزیه را نشان می دهد، همچنین پایان آن دوره از کار وی را مشخص می کند. در کتاب وی " معماری مدرن: یک تاریخ انتقادی"کنت فرامپتون بدنه کار لورکوربوزیه را به دو فصل تفکیک می کند، پیش از 1930 و از 1930 تا 1960. فرامپتون معتقد است که خانه آخر هفته واقع در حومه پاریس در سال 1935 به اتمام رسیده است. مصالح ساختمانی بومی آن �