هنرمندان مائوتیک و فراکشن،جهت نامگذاری این اینستالیشن سمعی- بصری خود، از یک واژه ی نظریه پرداز فرهنگی و شهرساز فرانسوی، پاول ویریلیو، به عنوان یک معرف استفاده نموده اند و آن را " دروموس " نامیده اند. ( دروموس در یونانی به معنای جاده و راه است و ویریلیو آن را با معنای "عمل مسابقه" استفاده کرده است و واژه ی درومولوژی را به عنوان " علم یا منطقی از سرعت" بیان نموده است. )
ویریلیو می گوید: " زمینه های علمی و تکنولوژی که در جهان غرب، بوجود آمده است، فقط به ماشین هایی اختصاص داده شده است که سرعت را افزایش می دهند و فردی که دستگاهی اختراع کند که سرعت را کم نماید، همچون شخصی مضحک به نظر می آید." این ایده ها، جرقه های مفاهیم اولیه درومولوژی یا علم سرعت در جوامع بشری بوده است.
مفهوم سازی و تصویر سازی ایده های ویریلیو در کم کردن و بالا بردن سرعت زمان، جهانی را توسط این هنرمندان ایجاد می کند که ساختاری پایدار و ساختار شکنی را همچون بافتی دانه دار، در کنار هم می آورد و یک فرمولاسیون بصری از این فضای تجربی را تولید می کند.
این پروژه، با استفاده از نور، صدا و اشکال، تماشاگرانش را به سفر نوری ِ پیچیده ای می برد و در پیچ و خم این مدیاهای تعاملی رها می کند. این نمایش زیبا، در طول جشنواره ی موتک در مونترال در ستوسفر( سالن نمایشی کروی با قابلیت نمایش بر سقف برای 350 تماشاگر ) برقرار می باشد.