در حومه ی کازیک، مجارستان " خانه ی سرد" از معماران برس الحاقیه ای هم زیستگون با محیط خود می باشد، که در یک معدن سنگ متروکه قرار گرفته است. زیستگاه بیان گر خلوص در فرم و مصالح است. این خانه ی خطی با ترکیبی از خطوط خودش را در مقیاس های متفاوت ارائه می کند.
یک تداوم تیره از حرکتی عمودوار از تخته های چوب کاج پیرامون یک طبقه که اثری انتزاعی از سبک زندگی یک خانواده را بازگو می کند، پیچیده است، به توصیف خود معمار. خانه با 110 متر مساحت شامل یک تضاد طبیعی با روکش فلزی شبهه سازه ای منقطع از قسمت های شفاف و خالی می باشد.
استحکام محکم فرم های خارجی و بافت متعادل توسط خطوط ارگانیک سیال از سنگ تراشیده شده است. هر اتاق با چشم اندازهایی به سمت سنگ های فضای خارج و بر روی مناطق چوبی سنگین در جلوی خانه تکامل یافته، که به ارتباطی مستقیم با طبیعت منجر می شود. یک کریدور گشوده صُلبیت فضای داخلی را می شکند، و توده ی کل ساختمان را مجوف می کند. کل خانه از مبلمان تا تجهیزات دیگر توسط صاحب خانه و همسرش در طول یک دوره ی سه ساله از سایت تأمین شده است.