چگونه میتوان مشکل آلودگی سایت را به یک پتانسیل برای معماری تبدیل کرد؟ پاک سازی لایه خارجی خاک سایت پروژه که مساحتی حدود 2000 مترربع را شامل میشود هزینه ای معادل 1/3 بوجه کل پروژه را در بر دارد. هرچند، این تهدید با طراحی بنا روی یک سطح چوبی که سایت پروژه را می پوشاند به یک فرصت تبدیل شد.
استفاده از یک صفحه چوبی برای محافظت از خاک یک راه حل معمارانه و همگون با محیط را برای مشکل آلودگی سایت ارائه میدهد و همچنین میزان کل مصالح مورد نیاز پروژه را کاهش داده و باعث کم شدن کربن تولیدی پروژه می شود .در این صورت تمام بودجه پروژه صرف ساخت بنا شده، منجر به ساخت یک منظر عمومی از کاربری های اجتماعی میشود که از همه طرف به آب محدود شده است.
کاربران این مجموعه دو گروه کاملا متفاوت هستند که می بایست در استفاده از تسهیلات این مرکز با هم شریک شوند:دسته اول باشگاه ماهیگیران و دسته دوم مرکز نوجوانان با نیاز های متضاد یکدیگر.مرکز نوجوانان به فضای باز برای بازی بچه ها احتیاج دارد در حالی که باشگاه ماهیگیران بیشتر فضای سایت را برای لنگر انداختن قایق ها می طلبد. بنابراین،بنا نتیجه عرضه مشترکی است برای این گونه تقاضای متضاد.
کانسپت طراحی برگرفته از کشتی است. عرشه در حالی به میزان کافی بالا می رود که اجازه ماندن قایق ها را در زیر بدهد و محوطه مواجی را برای بازی کردن کودکان بر روی آن مهیا سازد.درقسمت داخلی ساختمان ، سالن جلویی به طرف ساحل قرار می گیرد و به عنوان "اتاق مشترک" مورد استفاده قرار می گیرد؛ جایی که بیشتر فعالیت های روزانه مرکز در آنجا انجام میشود.این اتاق به مصالح و جزئیاتی با استانداردهای بالاتر از کارگاه و فضای انبار مجهز است.
در کف سازی داخلی بنا از بتن سفید و خاکستری استفاده شده است. ارائه سطوح سخت که در معماری داخلی بنا مورد استفاده قرار گرفته به منظور ایجاد تضاد با بدنه چوبی خارجی است و بر خلاف آنچه که معمولا انجام میگیرد می باشد(استفاده از جنس چوب در فضای داخلی و بتن و آسفالت در بدنه خارجی). این وارونگی بیانگر حائز اهمیت بودن فضای بازی است که در واقع فضای اصلی خانه نوجوانان به شمار می آید.