این پل هوایی عابر پیاده، دو سوی مدرسه پلاشیت نیوهام لندن را یکدیگر ارتباط می دهد. این پروژه به عنوان یک مجسمه ی فولادی که در نوع خود بی مانند است، به سمبلی برای اهالی منطقه تبدیل شده است. شهرداری به عنوان کارفرما، در صدد اجرای ساختار دینامیکی بود که علاوه بر تردد عابران پیاده، در مواقعی که هوا نامساعد است، نقش پناهگاه را نیز ایفا کند؛ از سوی دیگر، باید مکانی امن برای عبور معلمان و دانش آموزانی باشد که همیشه از آن استفاده می کنند. پل که هم به عنوان پناهگاه و هم راه ارتباطی مورد استفاده قرار می گیرد، از سیستم کرم های چند لایه الهام گرفته است؛ این تشابه به علت استفاده از مصالح متعدد می باشد.

پل با سازه ای سبک، تمام عرض خیابانی پرازدحام را طی و به این طریق به روانی تردد اتومبیل ها کمک می کند؛ وضعیتی که تا قبل از این به دلیل ورود و خروج دانش آموزان، بسیار آشقته و پیچیده بود. ساختمان پل که از فولاد و تفلون نیمه شفاف است، ضمن محافظت عابرین از باران، امکان استفاده از نور طبیعی را به آن ها می دهد. گالری ساخته شده در وسط پل، چشم اندازی به بیرون عرضه می کند و فضای استراحت جدیدی را در اختیار عابران قرار می دهد.

شکل مارپیچ پل خود را با درختان موجود در مسیر پل، هماهنگ می کند. در حقیقت طرح، یک تمرین کوچک در پیوند ملاحظات اقتصادی و محیطی با بخش جدید مدرسه می باشد که به وسیله ی این اثر معمارانه تحقق یافته است. پل توسط ستون های فولادی نگه داشته می شود. ستون ها توسط پارچه هایی از جنس تفلون که به وسیله ی حلقه های فولادی ضد زنگ کشیده شده اند، پوشیده شده است.

اسکلت سازه به سه قسمت تقسیم شده که توسط تیرچه هایی به عرض 915 میلیمتر به هم جوش داده شده اند. جانپناه پل را تیرهای دیگری با مقطع دایره که به سازه اصلی متصل شده اند، تشکیل می دهد. حلقه های نامتقارنی که در تمام طول سازه و پل قرار گرفته اند، هم به استحکام پل کمک می کنند و هم شکل پوشش پل را به وجود می آورند. هر یک از دو انتهای پل روی ستون های کوچک تری تکیه می کنند. یکی از این ستون های متقاطع که به شکل V برگشته هستند، به عنوان ورودی شمالی مدرسه استفاده می شود.

کارفرما: شهرداری نیوهم

کاربری: پل عابر پیاده

زیربنا: 67متر

تاریخ ساخت: 2000