هدف این پروژه تجربه ی فرم های غالبا متضاد فرض شده می باشد، که می تواند در کنش به مثابه یک ورق به یکدیگر بافته شوند. پوسته ی بیرونی در جایگاه یک ته ستون صلب نمایان شده، و زبان معماری بومی را به خود گرفته است. پوسته ی خارجی نمای جلوی خانه ی را در جبهه ی شرقی با تولید توسعه ی حجمی در ساختمان خطاب قرار داده است.
در فرایند تکمیل طرح، پروژه شخصیت یک ساختار بزرگ مدنی را به خود می گیرد. و به خود با یک تقارن دو طرفه در محور بسط حجمی آن جهت می دهد. در داخل یک زبان کاملاً بیگانه در آموزش مزیت های معماری و فضاهای کاری به منزله ی یک رونوشت در ظاهر یکپارچه ی کلاسیک، تهی شده و سخت از ته ستون ساخته شده در فضای خارجی عمل می کند.