(به گفته ی رویترز) طراحان مد و معمارها موجودات بسیار متفاوتی هستند، اما نگاه آنها به فرم و مجسمه یکسان می باشد. شاید به همین علت است، که کارل لاگرفیلد – طراح Chanel شنل - از معمار پیشرو لوکوربوزیه برای مجموعه ی شنل پاییز/زمستان 2014-2015 تأثیر گرفته است. طراح کنجکاو، خلاق و بی باک و مجموعه مد لباس زنانه ی او از لوکوربوزیه که در سال 1965 از دنیا رفته، در کاخ ورسای قرن 18 در حداکثر درخشش و زرق و برق الهام گرفته است.
این مانند یک مجسمه ی مدرن، در مصالح مدرن و با عناصر مدرن است. لاگرفیلد بعد از نمایش خود در پشت صحنه در کاخ بزرگ پاریس می گوید: " این داستان لوکوربوزیه است، که به ورسای می رود." پارچه های درخشان در قسمت جلوی کت هایی با رنگ عاج به ویلا ساوای معروف لوکوربوزیه در حومه ی پاریس با پنل های کشیده پنجره هایش اشاره دارد. آیا پارچه های چهارخانه با الگوهای تکراری سیاه، نارنجی یا قرمز یادآور توده های مسکونی ترویج یافته توسط برنامه ریز شهری که با نام اصلی چارلز ادوارد جنرت، در پژوهش او برای طراحی شهری پوتوپیایی است؟ آنچه که تأثیر گذاشته مهم نیست، این لباس ها هم در فرم مدرن و هم در فرم تندیس گونشان از خود بیخود می کنند، که هنوز در درک زمان محورشان برای این نمایش باشکوه استوار مانده اند.
شکوه پارچه های لاگرفیلد برای مجموعه ی 71، در رنگ سفید خالص، کمابیش نقره ای و قرمز شاهوار انتخاب شدند. که قطعاً چشم های ماری آنتوانت را جذب می کند. لاگرفیلد یکی از طرفداران ثابت قدم قرن 18 است – یقه های بلند و طراحی ها، و ساختار کت های میان ران که او در روز سه شنبه آنها را نمایش داد، یادآور جامه های مردانه که اشراف ثروتمند در ورسای آن را می پوشیدند، است. تازگی و نو بودن این لباس ها به شلوارک های کوتاهی که در بالای زانو برش خورده، آرایش تند موهای زنانه ی عصر 1980 و سندل های صاف با گره روبان ارجاع دارد.
رنگ قرمز بیشتر مربوط به والنتینو است تا شنل. اما لاگرفیلد به وفور این رنگ را در این نمایش بکار گرفته است. چه در یک ژاکت معقول یقه اسکی با دامن های گشاد و چه در یک لباس شب اغراق آمیز با دانه های یاقوت قرمز رنگ که به نظر می رسد، پرهزینه دوخته شده اند. یا یک سینه بند که از ماده ای مصنوعی ساخته شده، تا یک فرم رسمی را تولید کند. لاگرفیلد اذعان دارد: که این لباس از ساتن ابریشمی ساخته شده است. زرق و برق لباس های ساخته شده در کت واک گیج کننده است. و این سوال را برمی انگیزاند، که آیا در دنیا به حد کافی زنان ثروتمند برای خرید این گونه لباس ها وجود دارد؟ بخشی از سرمایه در آسیا، روسیه و خاورمیانه به سرپا نگاه داشتن این مد کمک می کند، و رشد مد فرانسه را که در آن لباس ها با دست و اندازه گیری دوخته می شوند، در نظر می گیرد.
ارزش این لباس ها می تواند به ده ها ، صدها و حتی هزاران یورو برسد، و صرفاً در دسترس تعداد خاصی از افراد قرار بگیرد. آیا ممکن است این رویکرد ذهن لاگرفیلد را از تأثیر لوکوربوزیه دور کند؛ ممکن نیست، که انسان رنسانسی مانند لوکوربوزیه از نقطه شروع شو شنل، و یک مد زنانه که از آثار او در ورسای الهام گرفته، تجلیل کند. بعلاوه لوکوربوزیه به تعهد اجتماعی و برنامه ریزی شهرهای یوتوپیایی شناخته شده است. او به بهبود زندگی ساکنان متوسط شهری باور عمیق داشت. به شکل کنایه آمیزی او غالباً توسط منتقدان برای تأثیر بر مسکن های اجتماعی با بتن تیره و تار ساخته شده در سالهای پس از جنگ جهانی دوم ملامت می شد.
هر قدر لاگرفیلد به تئوری های این معمار فکر کرده باشد، این طراح مد یکی از تحسین کننده های آپارتمان شانزه الیزه و تراسی که او در سال 1930 طراحی کرده بود، است. این تراس با شومینه و آینه الهام بخش مجموعه ی شوی شنل بود، جایی که کت واک در مجاورت شومینه و دیوار آینه ای خاتمه یافت. لاگرفیلد بیان می کند، که من همیشه می خواستم از این تراس استفاده کنم. ناگهان متوجه شدم، که هم اکنون زمان استفاده از این ایده ی زیبا فرا رسیده است.