با ساخت یک شبیه ساز پرواز در آسمان، انسانها به یکی از آرزوهای دیرین خود یعنی حس پرواز همچون پرنده ها نزدیک می شوند. یک شبیه ساز که ساخت دانشگاه زوریخ است همچون بخشی از اعضای بدن عمل می کند. امکان تعیین سرعت و میزان نیروی حرکت در هنگام تکان دادن بالها وجود دارد. در برابر چشمان نیز مناظری نفسگیر همچون مناظری از شهر افسانه ای سانفرانسیسکو ظاهر می شوند.

فابیا تروکسلر دانشجوی طراحی در مورد پرواز با این شبیه ساز می گوید: "گاهی می تواند ترسناک باشد. وقتی مثل من رها می شوید ، زمین نزدیک می شود و خودتان را جمع می کنید." حس پرواز بویژه با استفاده از عینکهایی که دید سه بعدی و ۳۶۰ درجه را فراهم می کنند بسیار واقع گرایانه است. یک سال کار نیاز بود تا این پروژه به انجام برسد.

مکس راینر رییس این پروژه در مورد فرایند ساخت این شبیه ساز می گوید: "طاقت فرسا بود. ما باید در یک مهلت زمانی کار را تمام می کردیم در حالی که سه یا چهار نفر بر روی این پروژه بیشتر نبودیم. از ابتدا تا انتها همه کارها از جمله الکترونیک، نرم افزار و سخت افزار را خودمان انجام دادیم. کار زیادی بود." در این تجربه پروازی، حتی اثر باد هم درنظر گرفته شده است. سه موتور برقی شبیه ساز را تغذیه می کنند که خودش هم به کامپیوتر وصل است. این پروژه حفاظت از پرندگان را نیز تشویق می کند.

مکس راینر می گوید: "ما احتیاج به مفهومی داشتیم که جنبه تفریحی هیجان برای پرواز و جنبه تبلیغی حمایت از پرندگان را ترکیب کند. در نتیجه این شبیه ساز را ساختیم که اجازه پرواز همچون پرندگان را می دهد." پرواز در آسمان همچون یک پرنده را بسیاری تاکنون امتحان کرده اند که اغلب هم موفقیتی نداشته اند. فناوری قرن بیست و یکم این بار چشم اندازهای جدید و بدون خطری را برای این امر گشوده است. با این حال، پس از این تجربه شبه پروازی، فرد سرگیجه ناشی از نگاه به فضای خالی را حس می کند.