در آغاز، سال 1966، مابیشتر دلمشغول طراحی اشیا فانتزی بودیم، اشیایی ساخته شده از چوب، فولاد، شیشه، اجر یا پلاستیک. بعد از ان به سمت طراحی اشیا کارکردی همچون میز، صندلی و کابینت روی اوردیم، البته تعمدا سعی می کردیم خط مشی ای خنثی در پیش بگیریم، که عملا نوعی انتقادگرایی بود به فرهنگ مصرفی بود و در عین حال نوعی از میل به طراحی چیزی نو را نیز در خود به همراه داشت. نهایتا در سال 1969 ما شروع به طراحی یوتوپیای منفی خود نمودیم، درست به مانند انچه در مونومان ممتدمشاهده می کنید، یوتوپیای منفی و محصولات تحت شمولش فریادی بود بر معماری وحشتی که با روش های علمی اش سودای بسط و تزریق مدل های استاندارد در سطح جهانی را در سر می پروراند.