"من به احساس در معماری معتقدم، انسان به فضاهای معمارانه ای نیاز دارد که با زیبایی همگام شود. اگر راه حلهای بسیاری برای طرح یک پروژه وجود داشته باشد، تنها راه حلی که با زیبایی و احساس همراه است، به خلق معماری منجر می شود."
لوییس باراگان
در طول تاریخ معمارانی که در جستجوی روح بنا بوده اند، به خلق فضاهای نابی نایل شده اند که به گفته کریستوفر الکساندر واجد کیفیت بی نام هستند. این بناها به بی زمانی رسیده اند و آنچه آنها را جاودانه می سازد ملموس بودن آنهاست. کیفیت حضور در این فضاها هم تلخ است و هم شیرین، چرا که از جنس زندگی هستند. حیات در این فضاها جریان دارد و ما با حضور در این مکانها به این جریان سپرده می شویم.
در نگاه من خانه لوییس باراگان،Luis Barragan معمار مکزیکی، نمونه ای از یک مکان بی زمان است. این بنا گویای زبان شخصی معماری است که در طول زندگی تخصصی خود در جستجوی ترجمه مدرنیته در فرهنگ رنگین و گرم مکزیک بود.
خانه باراگان در سال 1947 در مکزیکو سیتی ساخته شده است. این بنا با نمایی ساده و بی پیرایه گنجینه درون را غیر قابل کشف کرده است و تنها پس از عبور از هشتی ورودی خانه است که فضاهای داخلی یکی پس از دیگری رمز گشایی می شوند. ورودی با دیوارهای بنفش و نورگیر سقفی، نشیمن با سقف بلند و چشم انداز به باغ، سکانس کوزه ها و سایر فضاها با ویژگیهای معمارانه خاص خود، یک کل منسجم را شکل می دهند و دنیایی درونی و آرام را به تصویر می کشند.
باراگان با ترفندهای ظریف معمارانه، بازی زیبای طبیعت را در بستری مصنوع نمایش می دهد. در این بنا دیوارها و جداکننده ها، پله های سنگی و چوبی، بازشوهای بزرگ و کوچک، نور و رنگ و سایر ترکیبهای همگن و متضاد، همه و همه ترجمان زبان مشترک ما هستند. این معماری پاسخی حسی به درخواست درونی ما از فضا است.
این بنایی است که معمار نه برای تکمیل آرشیو شخصی، نه به منظور عکاسی و چاپ در مجلات، بلکه برای امری والاتر یعنی زندگی طراحی کرده است. در این گونه بناهاست که کیفیت حضور معنا پیدا می کند و بیننده به عنوان جزیی از کل درک می شود. در اینجاست که با وجود همه پیشرفت های تکنیکی عکاسی و جلوه های بصری، هیچ تصویری نمی تواند روح فضا را در خود بگنجاند و مفهوم معماری برای عکاسی را زیر سوال می برد.
شاید دلیل اینکه اخیرا بناهای انگشت شماری توجه ما را به خود جلب می کنند و تنها مدت کوتاهی در ذهن می مانند، فقدان مفهوم زندگی در آنها باشد. چرا که معماران نسلهای قبل، فضا را در بطن خود فضا درک کرده اند و ما فضا را در دنیای مجازی و به واسطه تصاویر.
کلیدواژه ها: لوییس باراگان. کریستوفر الکساندر. خانه لوییس باراگان