وقتی افتخار نوشتن درباره اثر مورد علاقه ام از سوی هیات تحریریه اتووود به من داده شد درگیر نوشتن در باب مدفن خیام که به زعم نگارنده این سطور، فاخرترین اثر معاصر ایران است و تاثیر آن بر امانت و میراث داران معماری سیحون انکار ناشدنی است و تاثیر بسیار زیادی بر همکاران خود سیحون در زمانه خودش نیز داشته است، بودم؛ پس بر آن شدم تا از قلم فرسایی بی مورد درباره اثر دست بردارم و از یادداشتهای خود استاد - به قلم و نوشتار ایشان - که در قالب کتابی به سال 2010 در ونکوور کانادا منتشر و از سوی استاد به شاگردش هدیه شده، به عنوان عیدانه ای کوچک استفاده کنم، امید که سال پیش رو سالی پر شکوه باشد.