معماری باید وجه تجربی خود را حفظ کند و در مواجه با نیروهای متحجری که متداوما به سمت انچه پیش از این اثبات شده است و ساخته شده است و بدان اندیشیده شده هدایتش می کنند، با تمسک به ایده ها و مسیرهای استنشاق تازه گشوده بماند. معماری به من گمان بایستی بتواند انچه تاکنون حس نشده را بکاود. معماری باید همیشه در کار تحقق یک ایده الهام بخش باشد، ایده ای که الهام بخش ایده های دیگر شود. تجربه پدیدارشناسانه در معماری ارزش جنگیدن را دارد و البته پاسخش را در سکوت می دهد با لذتی که در نور، فضا و مصالح معماری نهفته است