ساختمان سئونا رِید، در تضاد کامل با دانشکده هنر گلاسکو از چارلز رنه مکینتاش در سال 1909 است و یک رابطه همزیستی را ایجاد می کند که در آن هر سازه ای، کیفیات بنیادین دیگری را تقویت می کند. یک ماده نازک و شفاف، در تضاد با مصالح ماسونری ساختمان مکینتاش، حجم نوری که فعالیت مدرسه را در بستر شهری، درحالی ابراز می کند که زندگی رو به جلویی را برای هنر، متجسم می شود.

تاثیرات درونی و بیرونی منحصر به فرد پروژه بر طرح، کاتالیستی بر ایجاد الگو جدید قرن 21 برای مدرسه هنر شد. کار کردنِ خودکار، از درون به بیرون و ارتباط بیرون و درون، با درگیر کردن نیازها و خواسته های روانشناختی این پروگرام، باعث ارتباطات با پردیس دانشگاهی شد و در ارتباطش در تقابل با ساختمان مکینتاش، این طرح، تجسم امیال یک مدرسه در بافت شهر است.

دستکاری شگفت انگیزی برای ورود نور، درمقطع ساختمان مکینتاش، به روش های مبتکرانه، رویکرد ما را نسبت به پلانی از احجام در نورهای مختلف، تغییر داده است. استودیو یا همان کارگاه، بلوک اصلی ساختمان است. فضاها نه تنها برای انعکاس روابط وابسته شان به یکدیگر قرار گرفته اند بلکه برای نیازهای متفاوت آنها برای نور طبیعی واقع شدند. استودیوها در سمت شمالی با نمای بزرگِ شیشه ای قرار گرفته اند تا حداکثر دسترسی به پخش نور مطلوب شمالی را داشته باشند. فضاهایی مانند تصفیه خانه و ادارات که به این مقدار کیفیت نور طبیعی نیاز ندارند، در نمای جنوبی قرار دارند که می توان دسترسی به نور خورشید در آنها را با استفاده از سایه بان، طبق نیاز کاربران و عملکرد حرارتی فضا، تعدیل کرد.

"وٌید های نوری رانده شده" امکان یکپارچه سازی سازه، مدولاسیون فضایی و نور را می دهد. شفتِ این "وٌیدهای رانده شده"، نور طبیعی را به عمق ساختمان می رساند که از طریق تغییر شدت و رنگ آسمان، ارتباط مستقیمی با جهان خارج برقرار می کنند. علاوه بر این، آنها گردش هوای عمودی را در داخل ساختمان تأمین می کنند که نیاز به تهویه مطبوع را از بین می برد.

در امتداد نمای جنوبی، در همان ارتفاع استودیوهای اصلی مكینتاش، ایوان مسقف با چشم انداز طبیعی به شکلی از دشت های ماشیرِ اسکاتلند، هسته اجتماعیِ بیرونی را به مدرسه ارائه می كند. پوشش گیاهی طبیعی که سنگ کاری هایی هم دارد، آب را به درون حوضچه ی كوچكِ آبِ قابل بازیافت، هدایت می كند كه نور خورشید را به سقف داخلی منعكس می كند.

"مدار اتصال" در بنای جی اس اِی جدید "سایشی خلاق" را در داخل و بین دپارتمان های اصلی درعملکردهای مدرسه، تشویق می کند. مدارِ بازِ رمپ های پله ای، کلیه فضاهای اصلی مانند لابی، فضای نمایشگاهی، فضاهای پروژه، تئاتر سخنرانی، اتاق های سمینار، استودیوها، کارگاه ها و تراسهای سبز برای گردهمایی ها و نمایشگاه های غیررسمی را بهم پیوند می دهد.