فمیهیکو ماکی برنده جایزه پریتزکر و شصت و هفتمین مدال طلای بنیاد اِی آی اِی (متولد ششم سپتامبر 1928) یکی از برجسته ترین معماران معاصر ژاپن به حساب می آید؛ او سبک بی همتای مدرنیست را به شکلی در طراحی هایش به عینیت می رساند که اصلیت ژاپنی اش را بازتاب دهد . توشیکو موری توانایی ماکی برای خلق " اتمسفرهای غیر قابل توصیف " را ستایش می کند که از نگاه او مجموعه ساده ای از گونه های متفاوت آهن،بتن و شیشه را به کار می گیرد . در واقع، همین وحدت پایدار و پذیرش متد های جدید ساخت در غالب زبان طراحی است که در کنار تلاش شخصی اش به خلق "چشم اندازهای فراموش نشدنی" می انجامد .
ماکی، متولد توکیو در سال 1928، مدرک لیسانس معماری اش را در سال 1952 از دانشگاه توکیو دریافت کرد و ابتدا به مدت یک سال در آکادمی هنر کرنبراک واقع در تپه های بلومفیلد به تحصیل معماری پرداخت و سپس زیر نظر مدرنیست برجسته ژاپنی، کنزو تانگه شروع به کار کرد . او بعد از کامل کردن درجه استادی معماری اش در مدرسه طراحی هاروارد، در دفتر طراحی اسکیدمو، اونینگز و مریل و در ادامه در دفتر طراحی سِرت جکسون و همکاران مشغول کار آموزی شد . بعد از تدریس در دانشگاه واشنگتن در سنت لوییس، همان جایی که او اولین قرارد طراحی مستقل خودش را برای طراحی عمارت استِینبرگ (یک مرکز هنری) واقع در پردیس دانشگاه دریافت کرد و بعد از آن هم به گروه استادان در هاروارد پیوست .
در سال 1960، ماکی، به عنوان یکی از اعضای متابولیست ژاپن به دوستانش، کیشو کوروکاوا و کیانوری کیکو تاکه پیوست؛ با اینکه، آثار او در این جنبش در مقایسه با ارمان گرایی ماجراجویانه دوستانش، رویکرد "زمینی " تری را ارائه کرده بود ولی همواره در ارتباط با این جنبش به حساب می آید . ماکی در سال 1965 به منظور بازگشایی دفتر طراحی خودش، ماکی و همکاران، به ژاپن، توکیو بازگشت و شروع به طراحی پروژه های بسیار برجسته ای همچون نمایشگاه ماکوهاری (توکیو)، ساختمان اسپیرال (توکیو) و مرکز هنرهای یِربا بوِنا (سن فرانسیسکو) کرد .
در بیانیه تقدیر جایزه پریتزکر در سال 1993، تاریخدان معماری، کنت فرمپتون طراحی های او را با کارهای نورمن فاستر، گونتر بِنیسچ و رنزو پیانو مقایسه کرده و اضافه می کند : " نیازی به گفتن نیست که شیوه بیان او در گذر زمان تغییر کرده است، از واقع گرایی غیر رسمی و مکعب ـ گونه در ساختمان های ابتدایی اش به شکلی ازسبک کارهای جوزف لویس سِرت، به مینیمالست موزاییک گونه در سطح متوسط تبدیل شده است و ویژگی های کالبدی کم رنگی از گذشته را لایه بندی می کند " .
در سال های اخیر، آثار ماکی " ویژگی های کالبدی کم رنگ " اش را در پروژه هایی همچون ساختمان شعبه اصلی تلویزیون آساهی در توکیو، پروژه الحاقیه آزمایشگاه رسانه اِم آی تی و البته فرم شفاف مرکز تجارت جهانی 4 در نیویورک حفط کرده است و در ادامه می توان پروژه های در حال ساختی همچون اولین موزه طراحی چین در شنزِن و اولین پروژه او در بریتانیا، طراحی فضای آموزشی نه طبقه برای بنیاد آقاخان را به این لیست اضافه کرد .