دفتر
معماری زوج
تیم
طراحی: محمدامین محمدی، منا خاتمی، علی منصوری، مهدی مشکین‌قلم
سال‌ها
است فرایند شکل‌گیری شهر جدید صدرا، در فاصله 15 کیلومتری شهر شیراز آغاز شده و در
حال حاضر گونه‌های مختلف ساختمانی ساکنانی از اقشار مختلف را در خود جای داده‌اند.
اما تبدیل یک مجموعة سکونتگاهی به یک شهر و شکل دادن جامعه در آن، مسیری دشوار است
که ملزوماتی همچون شکل‌گیری یک مرکز اجتماعی دارد. ما در مرحلة نخست مسابقة طراحی
مرکز اجتماعی شهر جدید صدرا، کوشیدیم تا مجموعه‌ای از ویژگی‌ها را در طرح پدیدار
سازیم:
- به کارگیری ویژگی‌های ذاتی ریخت‌شناختی سایت پروژه
- ایجاد عرصه‌ها و توده‌های در مقیاس شهری که بتوانند کارکرد اجتماعی داشته
باشند و بستری برای رویدادهای شهری فراهم آورند.
- بروز یادمانی طرح، به نحوی که توانایی شکل دادن به تصویر خاطره‌ای جمعی را
داشته باشد و مرکز اجتماعی و در نتیجه شهر جدید را به "مکان" تبدیل کند.
- ساماندهی طرح به نحوی که بتوان با حداقل مداخله در سایت، تأثیر یادمانی را نیز
در پروژه به وجود آورد و بخش عمده‌ای از سایت به صورت طبیعی حفظ شود.
- ایجاد زندگی روزانه و شبانه در پروژه با استقرار کارکردهایی در فضای باز و
کارکردهایی در فضای بسته برای پویا نگاه داشتن پروژه در تمام طول شبانه‌روز
این
اهداف، بر اساس توپوگرافی زمین با ایجاد توده‌ای صفه‌گون در ضلع شرقی پروژه با نظم
هندسی و برخورد ارگانیک با محدودة غربی پروژه با نظم طبیعی فراهم شده است. در
فرایند پرداخت، از نشانه‌های سرزمینی و تصاویر آشنای بومی برای غنا بخشیدن به طرح و
کمک به کارکرد یادمانی پروژه استفاده شده است. عمدة عملکردهایی که برای رخداد
نیازمند زمینة ساختمانی بوده در تودة شرقی ساماندهی شده و فعالیت‌های مبتنی بر
فضاهای باز در محدودة ارگانیک پروژه شکل داده شده است. بدین ترتیب ضمن ساماندهی به
عملکردهای پیچیدة مورد نیاز مرکز اجتماعی و ایجاد تصویر جمعی مطلوب، محدودة مداخله
در زمین به حداقل رسانده شده و ساخت پروژه بسیار آسان‌تر شده است.
در
فرایند شهری شدن، بروز مراکز اجتماعی کارامد و رخ دادن مجموعه‌ای از فعالیت‌های
متنوع، لازمة شکل گرفتن جوامع سالم است. در طراحی مرکز اجتماعی شهر جدید صدرا،
کوشیدیم که با ساماندهی عملکردهای مختلف در محیطی یادمانی با حداقل مداخله در
سایت، پروژه‌ای کارامد با قابلیت محقق شدن به سادگی را به وجود آوریم تا شکل گرفتن
اجتماعی پویا در شهر جدید صدرا نه رؤیایی دور، که امری در دسترس باشد.