توکیو، ژاپن

رایت برای ساخت این مدرسه در قلب شهر توکیو همه ی جزئیات مربوط به زندگی یک بچه مدرسه ای را در نظر آورد. ابعاد اتاق ها به خودیِ خود، و نیز مبلمان به کار رفته از دید یک کودک مدرسه ای طراحی و ساخته شده اند. رایت و آراتا اِندو ، همکارش در ژاپن، می نویسند: "این ساختمان کوچک مدرسه برای جیو گاکوئن طراحی شده است ـ با همان روحیه ای که اسم مدرسه القا می کند ـ روح آزاد. این بنا می بایست فضایی مفرّح برای کودکانی شاد از کار درآید، فضایی بی ادعا و اصیل."

وقتی در سال 1957 مادام هانی، مؤسس مدرسه فوت کرد رایت این قطعه را به عنوان یادبود برای مدرسه ی جیو گاکوئن فرستاد："مادام هانی شریف برای همه ی ما منبع الهام بود؛ من همراه با اندو سان در توکیو مدرسه ی کوچک روح آزاد را برای هانی ها می ساختم، و هتل ایمپریال را برای میکادو (=امپراتور). خیل عظیم شاگردان مادام هانی ـ دخترکان چشم بادامی با موهای مشکی شان ـ تصویری در ذهن من ترسیم کرده اند که هرگز از خاطر من و اندوسان در آن ساعاتی که بنای مدرسه را برای تحویل به هانی ها تکمیل می کردیم، زدوده نخواهد شد.

مادام هانی ریاست مدرسه را بر عهده داشت. آن موقع هم مثل الآن احساس می کردم شیوه ی آموزشی که او بر عهده خواهد گرفت از حد و مرز دورانش فراتر خواهد رفت. مادام هانی آرمانهای فرهنگی کشورش را می فهمید و به آنها عشق می ورزید، اما بیش از هر چیز می دانست که چگونه شعله ی عشق به زیبایی را در وجود شاگردانی که به دستان پرمهرش سپرده می شدند فروزان نگاه دارد."