1915 – 1922
توکیو ژاپن
یکی از بهترین نمونه های کاربرد بتن مسلح
ساختمان هتل ایمپریال در توکیو است. در این ساختمان دو ملاحظه ی اصلی مطرح بودند؛
بنای هتل می بایست سازه ای باشد که دربرابر زلزله و آتش سوزی متعاقب آن مقاومت
بسیار از خود نشان دهد. برای محقق ساختن این منظور مصالح چوب و کاغذی که در معماری
سنتی ژاپن به کار می رفتند جای خود را به بتن مسلح، سنگ و آجر دادند. برای ایجاد
ساختمانی که بتواند به خوبی در برابر زلزله مقاومت کند، رایت سیستمی از فونداسیون
برای هتل طراحی کرد که تا آن هنگام در معماری نظیر نداشت. اصل مورد اعتناء در این
شیوه ی معماری بار معلق مساوی بود، که بی شباهت به نحوه ی نگهداری دو سینی توسط
پیشخدمت رستوران در بالای سر نیست، به جای سقف های سنگین آجری که در معماری سنتی
ژاپن قدمتی دیرینه دارند، سقف هتل ایمپریال از صفحات نازک مسی ساخته شده است. کل
سازه بر روی شبکه ای از پین های بتنی نازک قرار گرفته که سه متر عمق و نزدیک شصت
سانتیمتر از یکدیگر فاصله دارند. این پین ها ساختمان را به لایه ی رس زیرین متصل
می سازند. انعطاف مورد نیاز که با بتن مسلح ایجاد گردید باعث نجات ساختمان در
جریان زلزله ی کانتو در سال 1923 شد.