گالری های سرپنتین این بار برای طراحی پاویون سرپنتین 2017، دیـِبـِدو فرانسیس کِرِ از معماران کِرِ، معمار افریقایی که در برلین و شهر زادگاهش گاندو در بورکینوفاسو فعالیت می کند. طراحی پیشنهاد شده از کِرِ، که این تابستان در باغ های کنزینگتون لندن ساخته خواهد شد از یک سقف گسترده تشکیل شده که توسط یک فریم فولادی پشتیبانی شده و همچون تاج پوشش یک درخت به نظر می رسد.

کِرِ گفته است این طرح از یک درخت گرفته شده که محل مرکزی ملاقات های زندگی در گاندو را شکل می دهد. یکی از معیارهای انتخاب طراح پاویون سرپنتین، نداشتن یک ساختمان طراحی شده توسط معمار در انگلستان است.

گالری سرپنیتن می گوید: "هنگامی که خورشید می تابد، بازدیدکنندگان می توانند سایه را زیر تاج پوشش این سایبان بیایند، بنشینند یا در اطراف آن آفتاب بگیرند. اما در روزهای بارانی، آب باران از طریق روزن میان سازه ی سقف، یک اثر آبشاری دیدنی و جذاب را ایجاد می کند اما قبل از آن که به سیستم هدایت آب های سطحی برسد در زهکشی پنهان زمین ناپدید می شود. این ساختار در شب شخصیت متفاوتی به خود می گیرد؛ هنگامی که دیوارهای چوبی آن خود به یک منبع نور تبدیل می شوند."

در بیانیه این طرح پیشنهادی آمده است:

طرح پیشنهادی پاویون سرپنتین 2017، همچون یک جهان هستی کوچک تصور شده؛ یک ساختار انجمن مدار است میان باغ کنزینگتون که ترکیبی از مراجع فرهنگی کشور من بورکینافاسو با تکنیک های ساخت و ساز تجربی خواهد بود. تجربه من از رشد و بزرگ شدن در روستای بیابانی دورافتاده، آگاهی عمیقی از مفاهیم اجتماعی، پایداری و فرهنگی تاثیرگذار بر طرح القا نموده است. من معتقدم معماران توانایی غافلگیری، اتحاد و الهام بخشی را باهم داشته و واسطه ی جنبه های مهمی از جامعه، اقتصاد و محیط زیست باشند.

در بورکینافاسو، این درخت جایی ست که مردم گرد هم جمع شده و زیر سایه شاخه های آن به فعالیت های رزمره خود و بازی می پردازند. طراحی من برای پاویون گالری سرپنتین دارای یک سقف سایبانی آویزان از فولاد و پوسته ای شفاف برای پوشاندن سازه آن است؛ در حالی که به نور خورشید اجازه ورود به فضا را می دهد اما آن را از باران محافظت می کند. عناصر چوبی خطوط اصلی سقف، سایه ای پویا در فضاهای داخلی ایجاد می کنند. ترکیب ویژگی هایی برای ترویج حس آزادی و اجتماعی، همچون سایه ی شاخه های یک درخت، این پاویون را به مکانی برای جمع شدن مردم و اشتراک گذاری تجارب روزانه خود تبدیل می کند.

احساس باز بودن در معماری من اساسی ست. در پاویون، این امر توسط سیستم دیوارها که متشکل ست از بلوک های چوبی پیش ساخته که بر روی مدول های مثلثی با شکاف اندک و دیافراگم های میان آن ها، حاصل می گردد. باز بودنن به محوطه پاویون، سبکی و شفافیت می بخشد. ترکیب دیوارهای کِرو به چهار بخش، چهار نقطه دسترسی مختلف در پاویون ایجاد می نماید. فاصله میان سقف و دیوارها اجازه می دهد که هوا آزادانه در سراسر فضا به گردش درآید.