کاخ کنگره در استراسبورگ در کنار کنسولگری فرانسه در برزیل
(1965) مرکز محاسبات الکتریکی اولیوتی در
رو- میلان (1963)،
کلیسای فیریمینی (1963)
و بیمارستان جدید ونیز(1964-65) بخشی از پروژه های جاه طلبانه ای بودند که
لوکوربوزیه در سال های اخر زندگی اش ان ها را طراحی کرد و تقریبا تمامی ان ها
ساخته نشده باقی ماندند و البته این خسران بزرگ و عمیقی برای معماری معاصر است،
چرا که هر یک از این پروژه ها، به سهم خودشان، جهت گیری های جدید لوکوربوزیه در
طراحی را نشان می دهند. در این میان کاخ کنگره در استراسبورگ بازتفسیری است باروکْ
گون از شاکله های اولیه طراحی پیوریستی لوکوربوزیه.
مجموعه کاخ کنگره شامل یک ساختمان اصلی ـ کاخ ـ و مجموعه از ساختمان های فرعی است
که در کناره ساحل جنوبی رودخانه آر قرار گرفته اند. در مستندات موجود به این بنا
به عنوان پارلمان اروپا اشاره شده است و از این روست که بررسی دقیق برنامه فیزیکی
پروژه لازم می نماید.
مجموعه دارای دو ادیتوریوم با مقیاس 2500 نفر، هفت اتاق گفت
و گوی کوچک تر با ظرفیت پذیرش 30 تا 300 نفر، فضای نمایشگاهی، فضای کنفرانس، بخش
اداری و دو فوروم بزرگ می باشد. اولین فوروم تمام فضای طبقه سوم را به خود اختصاص
می دهد و شامل میز پذیرایی، آژانس
مسافرتی، بانک و امکان برقراری ارتباط تلفنی، یک بار، یک کتابخانه، یک دیسکو و یک
سالن استراحت است و دسترسی ان از طریق یک رمپ بزرگ مقیاس تامین می شود.فوروم دوم
در طبقه چهارم مجموعه مستقر شده است، درست در مجاورت ادیتوریم 2500 نفری، دسترسی این
بخش به واسطه یک رمپ داخلی بزرگ مقیاس تامین شده است. سقف مجموعه یک باغ است که
برای گروه های وسیعی از ادم ها عادی تعریف شده است و دسترسی ان به واسطه الحاقیه
ای از رمپ داخلی تامین می شود.