معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
کتابخانه اتووود ـ عصر اطلاعات، پایان هزاره ـ مانول کاستلز
اتووود سرویس خبر:   گروه ترجمه و تحقيقات اتووود
1396/01/17
مـنـــــــبـع : www.iana.ir به قلم وحید اسلام زاده
تعداد بازدید : 1809

چاپ نخست کتاب سه جلدی عصر اطلاعات نوشته مانول کاستلز با ویراستاری ارشد دکتر علی پایا، و ترجمه احد علیقلیان و افشن خاکباز توسط انتشارات طرح نو در سال ۱۳۸۰ منتشر شد. این کتاب در پایان قرن بیستم (۱۹۹۹) پا به عرصه فرهنگ گذاشت و شاید بعد از کتاب "کاپیتال" اثر جاودانه کارل مارکس در قرن نوزدهم، کتاب مذکور ماندگارترین کتابی باشد که در زمینه های اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی به رشته تحریر درآمده است. به همین دلیل هم بود که در مراکز آکادمیک پراعتبار جهانی استاد استادان لقب گرفت. با این همه در ارتباط با سه گانه او، تلاش کرده ام به ۲ فصل از جلد دوم و سوم این کتاب بپردازم که به کار مخاطبان خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) می آید، خوشبختانه فروش این کتاب در ایران بسیار چشمگیر بود و جالب است بدانیم، با وجود این که می گویند سرانه مطالعه کتاب در ایران بسیار کم است، اما با فروش بسیار خوب این کتاب، تا اندازه ای هم مشخص شده است که مردم ایران کتاب خوب را هم می شناسند.

در گزارش حاضر فصل سوم از جلد دوم و فصل دوم از جلد سوم کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. فصل ۳ از جلد دوم: خود را سبز ساختن: نهضت محیط زیست؛ فصل ۲ از جلد سوم: ظهور جهان چهارم: سرمایه داری اطلاعاتی، فقر و حذف اجتماعی نام دارد. علت انتخاب فصل سوم از جلد دوم مشخص است، زیرا کاستلز محیط زیست را مورد بحث قرار می دهد و مباحثی را مطرح می کند که شاید برای ما ایرانیان دوستدار محیط زیست بسیار مفید باشد. در فصل دوم جلد سوم به بحث توسعه، در ادامه فقر، حذف اجتماعی و نابرابری و کشاورزی عقب مانده اختصاص دارد که بسیاری از مباحث کاستلز در این فصل با شرایط کنونی کشور ما همخوان است. به هر روی اگر همان زمان به داده و تحلیل های آن کتاب به ویژه از سال های ۸۴ تا ۹۲ توجه جدی شده بود، و برنامه چهارم در دولت های نهم و دهم به درستی مورد توجه واقع می شد، امروز در حوزه مهاجرت روستایی، و کشاورزی در این وضعیت قرار نداشتیم. این گزارش از نظرتان می گذرد:

فصل ۳ از جلد دوم: خود را سبز ساختن: نهضت محیط زیست:

کاستلز در این فصل با توجه به پیامدهای صنعتی شدن افسار گسیخته تاکید می کند که "نهضت های محیط زیستی در ربع پایانی قرن بیستم به اوج می رسند و بیشتر از پیش مورد توجه قرار می گیرند." او می گوید که ۸۰ درصد از امریکایی ها و بیش از دو سوم اروپایی ها طرفدار محیط زیست شده اند. حتی سیاستمداران و احزابی که در برنامه های انتخابی شان از محیط زیست نمی گفتند برای پیروزی دچار مشکل می شدند. همچنین دولت ها و موسسه های بین المللی نیز برنامه های متعددی برای حفظ طبیعت، ارتقای کیفیت زندگی، و نهایتاً، نجات کرۀ زمین در بلندمدت و نجات نسل کنونی در کوتاه مدت ایجاد کرده اند.

کاستلز می گوید که نهضت محیط زیست به لحاظ ترکیب نیروهایش ناهمگون است و در هر کشور و فرهنگ چنان صور متنوعی دارد که به دشواری می توان آن را نهضت واحدی دانست. وی تاکید می کند که "محیط زیست گرایی براستی یکی از نهضتهای اجتماعی بزرگ در زمان ماست زیرا توانسته است جنبش های اجتماعی گوناگونی را تحت لوای عدالت محیط زیستی گردهم آورد."

ناهمخوانی های خلاق؛ محیط زیست گرایی: سنخ شناسی:

کاستلز می نویسد: "ناهمخوانی و تنوع نظریه و عمل است که مشخص کنندۀ محیط زیست گرایی به عنوان شکل نوینی از نهضت اجتماعی فراگیر، شبکه ای، چندشکلی و نامتمرکز است. منظور من از محیط زیست گرایی تمامی صور رفتار جمعی است که در گفتار و عمل خود، تصحیح و اصلاح روابط مخرب کنش بشری و محیط طبیعی را هدف گرفته است که در تضاد با منطق نهادی و ساختاری مسلط و رایج قرار می گیرد. در رهیافت جامعه شناختی من، اکولوژی به معنای مجموعه عقاید، نظرینه ها و برنامه هایی است که نوع بشر را جزیی از اکوسیستم وسیع تر در نظر می گیرد و خواهان حفظ تعادل سیستم در چشم اندازی تکاملی و پویا است. از نظر من، محیط زیست گرایی یعنی اکولوژی در عمل، و اکولوژی یعنی محیط زیست گرایی در لباس نظرینه."

همانطورکه ملاحظه کردید بحث کاستلز به دو بخش تقسیم می شود: محیط زیست گرایی و اکولوژی.

وی برای محیط زیست گرایی پنج سنخ را در نظر می گیرد: ۱- حفظ طبیعت و صور مختلف آن؛ ۲- دفاع از فضای ملکی (در حیاط خلوت من نه!)؛ ۳- فرهنگ متعارض اکولوژی ژرف (اول زمین! اکوفمینیسم)؛ ۴- سیاره را نجات دهید (صلح سبز)؛ ۵- سیاست سبز.

معنای سبز شدن: مسائل جامعه و چالش اکولوژیست ها:

حفظ طبیعت، تلاش برای بهبود کیفیت محیط زیست و رهیافت اکولوژیک به زندگی، اندیشه هایی متعلق به قرن نوزدهم هستند که مدت های مدید تنها برای نخبگان روشنفکر کشورهای مسلط مطرح بوده اند. کاستلز پرسش مهمی را مطرح می کند: "چرا اندیشه های زیست بوم شناختی ناگهان در چمن زاران خشک و بی معنایی های دنیای ما شعله ور شد؟" او معتقد است که بین مضامینی که نهضت محیط زیست پیش می کشد و ابعاد بنیادی ساختار جدید اجتماعی، یعنی جامعۀ شبکه ای، تناسب مستقیمی برقرار است.

علم و تکنولوژی ابزارها و اهداف اساسی اقتصاد و جامعه هستند؛ تغییر شکل دادن فضا و مکان؛ تغییر شکل دادن زمان؛ مقهور شدن هویت فرهنگی به وسیلۀ جریان های انتزاعی و جهانی ثروت، قدرت و اطلاعات که از طریق شبکه های رسانه های جمعی مَجاز واقعی را برمی سازند.

کاستلز با پذیرش خطر ساده انگاری، خطوط اصلی گفتمان موجود در نهضت محیط زیست را در چهار موضوع عمده جمع بندی کرده است:

۱- پیوندی ژرف اما مبهم با علم و تکنولوژی: محیط زیست گرایی، نهضتی مبتنی بر علم است. این علم گاهی شر است، با این حال دستکم تظاهر می کند که می داند چه بر سر طبیعت و انسان ها می آید و حقیقت پنهان در پشت منافع صنعت گرایی، سرمایه داری و فن سالاری و دیوانسالاری را آشکار می سازد.

۲- مبارزه برای تغییر شکل ساختاری به معنای مبارزه برای بازتعریف تاریخی دو جلوۀ بنیادی و مادی جامعه: زمان و مکان: فضای مکان ها، کنش متقابل اجتماعی و سازمان نهادی را ارجح می داند و مبتنی بر مجاورت فیزیکی است. جدایی بین دو منطق مکانی مذکور مکانیسم بنیادین سلطه در جوامع ما است. زیرا این جدایی هستۀ فرایندهای اقتصادی، نمادین و سیاسی را از حوزه برساختن معانی اجتماعی و حوزۀ اعمال کنترل سیاسی خارج می سازد. بنابراین تأکید اکولوژیست ها بر محلیت و کنترل مردم روی فضاهای زیستی شان، چالشی با لایه های زیرین نظام جدید قدرت است.

۳- به موازات مکان، کنترل بر زمان نیز در جامعۀ شبکه ای در معرض خطر قرار می گیرد و احتمالاً نهضت محیط زیست مهمترین کنشگری است که طرح نو و انقلابی برای زمانمندی درمی اندازد: این موضوع همانقدر که اهمیت دارد، پیچیده نیز هست: زمان ساعتی، زمان بی زمانی، زمان نجومی. در این سه زمان، زمان نجومی رابطۀ بین انسان و طبیعت رابطه ای بسیار بلندمدت و تکاملی است. این رابطه به قبل از تاریخ بشر بازمی گردد و تا آینده ای کاملاً نامعین امتداد می یابد. ما برای درآمیختن با خویشتن کیهانی مان، در وهلۀ اول نیازمند تغییر دادن مفهوم زمان و حس کردن "زمان نجومی" هستیم که در زندگی ما جریان دارد. باید انرژی ستارگان را در جریان خون مان حس کنیم و تصور کنیم که امواج اندیشه های ما به صورتی بی پایان با اقیانوس های نامتناهی تمامی صور مادۀ زنده درهم می آمیزد. به بیانی بسیار مستقیم و شخصی، زمان نجومی به معنای سنجیدن زندگی مان با زندگی فرزندانمان و با زندگی فرزندان فرزندان فرزندانمان است.

۴- فرهنگ سبز در مجاز واقعی: ما باید یاد بگیریم که فکر و عمل ما از اعماق قلبمان مایه گیرد، پیوندهای میان همۀ موجودات زنده را بازشناسیم، و به هر یک از رشته های شبکۀ وسیع زندگی احترام بگذاریم. این یک دیدگاه معنوی است و بنیان تمامی سیاست های سبز است. سیاست سبز ما را ملزم می کند در عین حال هم مهربان و ملایم و هم تندخو و ویرانگر باشیم.

محیط زیست گرایی در میدان عمل: ارتباط با اذهان، مهار سرمایه، مطالبه از دولت، همگامی با رسانه ها:

کاستلز می گوید "قسمت اعظم موفقیت نهضت محیط زیست از این واقعیت ناشی می شود که این نهضت، بیش از هر نیروی اجتماعی دیگری، به بهترین نحو قادر به سازگاری با شرایط ارتباطات و تجهیز و بسیج در پارادایم نوین تکنولوژیکی بوده است. محیط زیست گرایان در استفاده از تکنولوژی های ارتباطی مانند اینترنت پیشرو بوده اند و آن ها را به عنوان ابزارهای سازماندهی و بسیج به کار گرفته اند."

او تاکید می کند که "محیط زیست گرایی صرفاً یک نهضت آگاهی بخش نیست. این نهضت از همان آغاز توجه خود را به تأثیرگذاری بر نحوۀ حکومت و قانونگذاری معطوف کرده است. در واقع سازمان های محیط زیستی تلاش های خود را وقف فشار و چانه زنی برای تصویب قوانین و حمایت یا مخالفت با کاندیداهای سیاسی برمبنای موضع آن ها در قبال مسائل خاص کرده اند. در برخی کشورها به خصوص در اروپا محیط زیست گرایان وارد عرصۀ رقابت سیاسی شده اند و با موفقیت نسبی توانسته اند نامزدهای خود را به برخی مناصب برسانند."

کاستلز در ادامه می گوید که "روی هم رفته همراه با رشد خارق العادۀ سازمان ها و نفوذ و آگاهی محیط زیستی، این نهضت به طور فزاینده ای از نظر اجتماعی و موضوعی تنوع می یابد و از هیأت های مدیرۀ شرکت ها به پس کوچه های حاشیه ای پاد – فرهنگ ها می رسد و از آن جا وارد ساختمان پارلمان ها و اداره های شهری می شود."

عدالت محیط زیستی: جبهۀ تازه اکولوژیست ها:

کاستلز می نویسد که "از دهۀ ۶۰ به بعد محیط زیست گرایی دیگر صرفاً دلمشغول تماشای پرندگان، نجات جنگلها و پاکیزه سازی هوا نبوده است. اقداماتی علیه دفع زباله های سمی، حقوق مصرف کنندگان، اعتراض های ضدهسته ای، فمینیسم، و شماری از مسائل دیگر با دفاع از طبیعت ترکیب شده اند تا ریشه های این نهضت را در گسترۀ چشم انداز وسیعی از دعاوی و حق طلبی ها جای دهند. حتی گرایش های پاد – فرهنگیانه ای مثل مدیتیشن و مراقبۀ آیین دوران نو و نوالحادگرایی در دهۀ ۷۰ و ۸۰ به دیگر عناصر نهضت محیط زیست افزوده شد."

کاستلز در ادامه با اشاره به این که "در دهۀ ۹۰ در حالی که برخی از مسائل اصلی مثل صلح و اعتراض ضد هسته ای تا اندازه ای به دلیل موفقیت اعتراض ها، و تا حدی به علت پایان یافتن جنگ سرد، به حاشیه رانده شده اند" می نویسد: "اما مسائل اجتماعی متعددی به صورت بخشی از یک نهضت محیط زیست درآمده اند؛ نهضتی که روز به روز متنوع تر می شود. گروه های زنان نشان داده اند که ادارۀ زندگی روزمره عمدتاً با آنان است، بیشتر در معرض پیامدهای ناخوشایند آلودگی، نزول کیفیت تأسیسات عمومی، و توسعۀ افسارگسیخته قرار دارند. در سراسر دنیا به کرات اثبات شده است که فقر یکی از علتهای تخریب محیط زیست، از آتش سوزی جنگلها گرفته تا آلودگی رودخانه ها، دریاچه ها، و اقیانوسها و بیدادگری بیماریهای مسری است."

بدین ترتیب، مفهوم عدالت محیط زیستی بعنوان مفهوم فراگیری که مؤید ارزش بهره مندی از حیات در تمامی صور آن است و در برابر منافع ثروت، قدرت و تکنولوژی قرار می گیرد، تدریجاً اذهان و سیاست ها را تسخیر می کند و بدین سان نهضت محیط زیست وارد مرحلۀ جدیدی از تحول خود می شود.

فصل ۲ از جلد سوم؛ ظهور جهان چهارم: به سوی جهانی قطبی و حذف اجتماعی:

در این فصل کاستلز به نابرابری، کسب نابرابر ثروت (درآمد و دارایی ها) توسط افراد و گروه های اجتماعی مختلف اشاره دارد. لازم به یادآوری است که در این فصل کشورهای مورد اشاره کاستلز اغلب کشورهای آفریقایی، امریکایی هستند. نکته مهم در این فصل برای کاستلز این است که "ظهور اطلاعات گرایی در پایان هزاره با افزایش نابرابری و حذف اجتماعی در سراسر جهان درهم تنیده است." کاستلز معتقد است که "نقطه میانگین، پیام نیست"! یعنی اگر در کشورهای درحال توسعه یا جهان سوم و چهارم برخی آمارهای تغذیه و بهداشت و کار و مسکن و... بهتر شده است، اما این میانگین نه تنها مشکلی از فقر این مردمان نمی کاهد، بلکه فقر آن ها را نیز پنهان می دارد. در جهان سوم و چهارم تغذیه برای تعداد اندکی بهبودیافته است. هنوز مسکن عده زیادی از مردم را در بدترین شرایط ممکن قرار می دهد.

در این بخش کاستلز گویی سرنوشت ما در ایران را نیز مورد پیش بینی قرار می دهد؛ او به فقر روستایی، یعنی همانی که باعث مهاجرت گسترده به شهر شده، اشاره می کند. به همین دلیل لازم است در ارزیابی پویایی اجتماعی اطلاعات گرایی، بین فرایندهای متعدد ایجاد تمایز اجتماعی تفاوت قائل شویم؛ از سویی نابرابری، قطبی شدن، فقر و بینوایی همگی به حوزۀ روابط توزیع – مصرف یا سطوح متفاوت کسب ثروت که با تلاش جمعی تولید می شود ارتباط دارد. از سویی دیگر فردی شدن کار، استثمار مفرط کارگران، حذف اجتماعی و پیوند منحط ویژگی های چهار فرایند خاص در مناسبات تولید هستند.

از نظر کاستلز چهار فرآیند مذکور موجب حذف اجتماعی می شوند؛ و "حذف اجتماعی فرایندی است که به موجب آن برخی افراد و گروه ها به گونه ای منظم از دستیابی به سمت هایی محروم می شوند. این سمت ها به آنان امکان می دهد در چارچوب استانداردهای اجتماعی که از نهادها و ارزش های هر متن خاص شکل گرفته است، از زندگی مستقلی برخوردار باشد. در نظام سرمایه داری حذف اجتماعی، حق انتخاب کار را از افراد سلب می کند. به این نکته توجه داشته باشید که حذف اجتماعی یک فرایند است نه یک وضعیت!"

این وضعیت سبب می شود که کاستلز نتیجه بگیرد حذف اجتماعی خود منجر به مهاجرت گسترده از روستا به شهر می شود: "یکی از علل سطح نابرابری درآمد در مناطقه عمده جهان (که کشور ما را نیز شامل می شود) میزان مهاجرت از روستاها به شهرهاست. نابرابری در کشورهای مختلف، متفاوت است، علت این تفاوت میزان متفاوت مهاجرت از روستاها به شهرهاست. در هر کشوری که میزان مهاجرت بیشتر باشد، میزان سطح نابرابری نیز افزایش می یابد. چراکه عامل اصلی در نابرابری توزیع درآمدها، تفاوت شدید در سطح درآمد مناطق روستایی و مناطق شهری است که حتی دلیل فقر گسترده در مناطق شهری نیز هست."

سازمان ملل در سال ۱۹۹۰ درصد جمعیتی که در آفریقای زیرخط صحرا، زیرخط فقر بودند ۵۴,۴ درصد بود، در حالی که در سال ۱۹۸۵، ۵۳.۵ درصد بود؛ یا در آمریکای لاتین در ۸۵، ۲۳ درصد بود و در ۹۰ به ۲۷.۸ درصد افزایش یافت؛ اما در جنوب آسیا از ۶۱.۶ درصد به ۵۹ درصد و در شرق و جنوب شرقی آسیا (بدون در نظر گرفتن چین) از۱۵.۷ به ۱۴.۷ درصد کاهش یافت. نکته مهم این است که بیشترین درصد فقر در مناطق روستایی است: در برزیل ۶۶ درصد، در پرو ۷۲ درصد، در مکزیک ۴۳ درصد، در فیلیپین ۵۴ درصد.

کاستلز می گوید "در دهه های ۷۰ و ۸۰ با وجود آن که اقتصاد جهان پویا بود اما از کشورهای آفریقایی به کشورهای دیگر محصولات یا به شکل خام یا در نهایت ۲ نوع محصول کشاورزی (قهوه و کاکائو) صادر می شد. آفریقا در سال ۱۹۵۰، ۳ درصد صادرات داشت و در ۱۹۹۰، این میزان به ۱,۱ درصد رسید. از دهه ۱۹۷۰ قیمت مواد اولیه و خام کاهش یافت و سیر قهقرایی کشورهای آفریقایی شروع شد. بازارهای داخلی ضعیف نتوانستند در برابر فرایند صنعتی شدن که با هدف جایگزین ساختن واردات و حتی تولید کشاورزی برای بازارهای داخلی انجام می گیرد مقاومت کنند... تولید کشاورزی از رشد ۳ درصدی جمعیت عقب مانده است. بنابراین، از اوایل دهۀ ۱۹۸۰، واردات مواد غذایی هر سال ۱۰ درصد افزایش یافته است. از سال ۱۹۷۳، سرعت رشد اقتصاد آفریقا در زمینه کشاورزی، صنعت، و خدمات همواره از سایر مناطق جهان کمتر بوده است."

کاستلز در ادامه اضافه می کند که "در اکثر کشورهای مذکور، در نتیجۀ تبدیل شدن کشاورزی داخلی به کشاورزی معطوف به صادرات و کاشت محصولات ویژه ای که مشتریان نقد دارد و در تلاش نومیدانه برای فروش در بازارهای بین المللی، گرفتار بحران شده است."

دولت غارتگر:

در آفریقا باید بین مواجب خواری و حکومت چپاولگر تفاوت گذاشت. کاستلز بر روی حکومت های چپاولگر در آفریقا تمرکز دارد و سه پیامد مهم برای این نوع حکومت در نظر می گیرد: نخست اینکه هرگونه منابعی، از منابع بین المللی گرفته تا صنایع داخلی، که وارد این اقتصادهای دولتی می شود، براساس منطق انباشت فردی که عمدتاً ارتباطی به اقتصاد کشور ندارد پردازش می شود. آنچه از نظر توسعۀ اقتصادی و ثبات سیاسی کشور بی معنا به نظر می رسد از دیدگاه حاکمان این کشورها بسیار معنادار است. دوم این که دسترسی به قدرت دولتی در حکم دسترسی به ثروت و منابع ثروت های آینده است. در نتیجه، الگویی از رویارویی های خشونت بار و اتحادهای ناپایدار بین جناح های سیاسی مختلف شکل می گیرد که برای کسب موقعیت چپاول با یکدیگر رقابت می کنند. این وضعیت در نهایت به بی ثباتی نهادهای دولتی، و نقش تعیین کننده ارتش در بیشتر کشورهای آفریقایی می انجامد. سوم این که حمایت سیاسی پیرامون شبکه های مریدپروری شکل می گیرد که قدرتمداران را با بخش هایی از جمعیت مربوط می سازند. از آن جاکه بخش اعظم ثروت کشور در دستان نخبگان سیاسی – نظامی و دیوانسالاران است، مردم برای این که از توزیع مشاغل، خدمات و الطاف و مراحم ناچیز قدرتمداران در تمامی سطح دولت، از سازمان های بین المللی گرفته تا کمک های دولت های محلی، محروم نمانند، باید به این زنجیرۀ حمایتی متصل شوند. در این نظام حمایتی، نخبگان مختلفی که در سطوح مختلف دولت قرار دارند و در نهایت به رأس قدرت دولتی مرتبط هستند، به حساب گری ها و تدابیر پیچیده دست می یازند: یعنی چگونه می توان با کمترین منابع بیشترین حمایت را به دست آورد و مریدان خود را تقویت کرد. آمیزه ای از معیارها که قومیت، بوم پایی (Territoriality) و اقتصاد را دربرمی گیرد به تشکیل شبکه هایی با هندسۀ متغیر که سیاست های واقعی را در بیشتر نقاط آفریقا تشکیل می دهند، کمک می کند.

هویت قومی، جهانی شدن اقتصاد و تشکیل دولت در آفریقا:

کاستلز معتقد است که از نظر توالی تاریخی، در دهۀ ۱۹۶۰، آفریقا "شروع بدی داشت." این شروع بد منجر به آن شد که به نظر کاستلز "در دهۀ ۷۰، در متن بحران و تجدید ساختار سرمایه داری جهانی، مدل توسعۀ آفریقا که در پایان آن دهه نیازمند کمک وام دهندگان خارجی و نهادهای بین المللی بود شکست خورد. در دهۀ ۸۰، بار بدهی ها و برنامه های اصلاح ساختار که به عنوان شرط اعطای وام های بین المللی بر آفریقا تحمیل شده بود، اقتصاد این کشورها را از کار انداخت، جوامع را فقیر کرد، و به بی ثباتی دولت ها انجامید."

او تاکید می کند که "در دهۀ ۶۰ سیاست هایی که به سوی صادرات کشاورزی و صنعتی شدن مستقل گرایش داشت به نابودی اقتصاد دهقانی داخلی و بخش اعظم زیربنای معیشتی مردم کمک کرد." بر این اساس از نظر او "برنامه های اصلاح ساختار که توسط صندوق بین المللی پول و بانک جهانی توصیه و تحمیل می شد، شرایط اجتماعی را وخیم تر کرد و در همان حال در ایجاد پویایی اقتصادی نیز به طور کل ناموفق بود. این برنامه ها بر کوچک کردن دولت و تشویق صادارات کالاهای اساسی تأکید داشتند. این هدف دوم، به طورعام در شرایط اقتصادی و تکنولوژیک امروزین جهان به معنای شرط بندی روی اسب بازنده است، و به طور خاص با توجه به استمرار سیاست کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی در زمینه حمایت از تولیدات کشاورزی داخلی پیشنهادی غیرواقع بینانه به شمار" می آمد.

فاجعه آفریقا:

در این بخش کاستلز نحوه نابودی جنگل ها و مزارع و اقتصاد آفریقا را در سه بخش مطرح می کند. او می گوید که "هزینۀ اجتماعی، اقتصادی و سیاسی این تلاش نافرجام برای جهانی شدن اقتصادهای آفریقایی، بدون اطلاعاتی شدن جوامع آن ها، را می توان با سه استدلال و یک پیامد گسترده نشان داد: تباهی اکثریت مردم آفریقا. نخست بازارهای رسمی نیروی کار شهری جذب نیروی کار را متوقف کردند و این امر به افزایش چشمگیر بیکاری و اشتغال ناکافی انجامید که به افزایش میزان فقر منجر شد. در کشورهای آفریقایی زیرخط صحرا، از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰، نرخ بیکاری در شهرها دوبرابر شد و از ۱۰ درصد به ۲۰ درصد افزایش یافت. اشتغال در بخش مدرن، و به ویژه در بخش دولتی، ثابت ماند یا کاهش پیدا کرد."

از نظر او در زمان انتشار کتاب به عنوان مرحله دوم بحث اش" این که سرانۀ تولید کشاورزی و به ویژه محصولات غذایی آفریقا در دهۀ اخیر به نحو چشمگیری کاهش یافته است که کشورهای بسیاری را در برابر قحظی و بیماری های همه گیر در هنگام خشکسالی، جنگ یا فجایع دیگر آسیب پذیر ساخته است. به نظر می رسد بحران کشاورزی ناشی از تاکید بیش از حد بر تولید معطوف به صادرات و دستیابی به تکنولوژی ها یا خطوط تولید است که بنابه توصیه های نادرست صورت گرفته و برای شرایط زیست محیطی و اقتصادی کشور مناسب نیست. برای نمونه، در آفریقای غربی، شرکت های خارجی جنگلداری بر جایگزین کردن اقاقیا با درختان بومی پافشاری می کردند و چندسال طول کشید تا متوجه شدند اقاقیا به آب و مراقبت کمتری احتیاج دارد و علاوه بر این در فصل های خشک به تغذیۀ بزها و گوسفندان کمک می کند، و آن گاه درتصمیم خود تجدیدنظر کردند."

او سومین گرایش اصلی در تغییر اجتماعی و اقتصادی آفریقا را برهم ریختن نظم تولید و زندگی ذکر می کند و می نویسد: "برهم ریختن نظم تولید و زندگی که از فروپاشی کشور ناشی می شد، الگوی خشونت، غارت، جنگ های داخلی، راهزنی، و قتل عام که اکثریت بزرگی از کشورهای آفریقایی را در دهه های ۸۰ و ۹۰ مبتلا ساخت. میلیون ها نفر را از شهرها و دهکده های شان بیرون راند، اقتصاد مناطق و کشورها را ویران کرد و بخش اعظم ظرفیت نهادی برای مدیریت بحران ها و بازسازی بنیان های مادی زندگی را از میان برد."

از نظر او "فقر شهری، بحران کشاورزی به ویژه کشاورزی معیشتی، فروپاشی نهادها، خشونت گسترده، و حرکت های جمعیت های بزرگ دست به دست هم داده و همان طورکه گزارش توسعۀ انسانی سازمان ملل در سال ۱۹۹۶ نشان می دهد، شرایط زندگی اکثر مردم آفریقا را در دهه گذشته به میزان چشمگیری بدتر کرده است."

او در ادامه تاکید می کند که "از اواسط دهۀ ۱۹۷۰ با کاهش مشاغل بخش های کشاورزی، حمل و نقل، معدنکاوی، و تولید صنعتی، در مجموع اشتغال، روند نزولی داشته است. از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲، کل اشتغال در بخش های غیرکشاورزی اقتصاد ۴,۸ درصد کاهش یافت که برابر با از دست رفتن ۲۸۶ هزار شغل است، و تنها بخش دولتی دارای رشد مثبت بود."

این فصل از کتاب کاستلز می تواند ارایه دهنده تجربه های خوبی از آفریقا باشد و همچنین هشدار مناسبی برای کشور ما، که اگر با برنامه های موجود پیش برویم دست آخر به نتایج همین فصل از کتاب می رسیم.



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group