در حال حاضر به علت عوامل جوّی، سیلاب ها بیش از پیش باعث نگرانی ساکنان بعضی مناطق جهان شده اند. این وضعیت در مناطق دلتا که مجاورت آن با رودخانه و دریا خطر مضاعفی را برای ساکنان به وجود می آورد، به مراتب از اهمیت بیشتری برخوردار است. این مسیله در هلند، سرزمینی که اهالی آن قرن ها در دل فاجعه زندگی کرده اند، بسیار نگران کننده است. تقریبا یک چهارم مساحت هلند را اراضی تشکیل می دهد که از دریا گرفته و احیا شده اند و نیمی از سرزمین هلند یا هم سطح و یا پایین تر از سطح دریا قرار دارد. آسیب پذیری هلند در برابر بالا آمدن روزافزونِ سطح آب دریا، که اغلب به گرم شدن دمای کره زمین نسبت داده می شود، باعث شده تا برای مقابله با این خطر روش جدیدی جستجو شود. هلندی ها از پنجاه سال قبل برای حفاظت از خود در برابر سیلاب ها به تکنولوژی بسیار پیشرفته متوسل شده اند. با این وجود همچنان به راه اندازی کمپین ها و فعالیت هایی می اندیشند که معماری و محیط زیستی مقاوم در برابر این خطرات را ترغیب کند؛ معماری که لزوما وابسته به زیرساخت های بنیادی نباشد. از سال های دهه ی 1990 دولت برنامه تملک اراضی و خصوصاً اراضی کنار رودخانه ها را آغاز نمود تا بتواند در مواقع لازم سیلاب هل را به این زمین ها هدایت کند. همزمان هلندی ها شروع به آزمودن برخی الگوها و راه حل ها کردند که پروژه حاضر یکی از اولین نمونه های آن است. در این پروژه از راه حل های قدیمی که در دوران اولین سیلاب ها به کار می رفت، یعنی معماری شناور، استفاده شده است.

تا چندی پیش، ساخت و ساز در این منطقه ی سیل گیر ممنوع بود. اما امروز هنگامی که آب شروع به بالا آمدن کند این خانه های دوزیست، خود را با سطح آب هماهنگ خواهند کرد. برخلاف خانه های شناوری که در کانال های آب هلند و یا دهکده های شناور جنوب شرقی آسیا لنگر می اندازند، در این پروژه، خانه های روی زمین ساخته شده اند، اما قابلیت این را دارند که در صورت جاری شدن سیل و بالا آمدن آب، خود را با آب هماهنگ کرده و روی سطح آب قرار گیرند. این خانه ها که از چوب سبک ساخته شده اند، بر روی سکویی از گرانیت تو خالی که بتواند شناور شود. قرار گرفته اند. خانه ها فنداسیون ثابتی نداشته و تنها روی خاک نشسته اند و به وسیله ی حلقه به ستون هایی به ارتفاع پنج متر متصل شده اند. این حلقه ها در صورت نوسانات سطح آب در طول ستون ها بالا و پایین می روند و ضمن ممانعت از حرکت خانه در سطح رودخانه، امکان شناور ماندن آن را فراهم می کنند. تمام تاسیسات برقی و لوله های آب و فاضلاب از طریق لوله های قابل انعطاف از داخل این ستون های اتصال عبور کرده اند.

خانه های فوق در زمین مسطح بسیار زییایی قرار گرفتند که هنگام طغیانِ یکی از شریان های اصلی آب در هلند، یعنی رودخانه ی ماآس، زیر آب می رود. این خانه های هوشمند، پاسخگوی یکی از نیازهای ضروری هلندی ها هستند؛ یعنی یافتن فضای قابل سکونت در کشوری اروپایی که بیشترین تراکم جمعیتی را دارد. هر خانه مسکونی 65 متر مربع مساحت داشته و در سه طبقه ساخته شده است. در طبقه ی همکف آشپزخانه و غذاخوری، درطبقه اول دو اتاق خواب و در طبقه سوم اتاقی دیگر قرار دارد و با این ساماندهی، از فضای داخلی به بهترین شکل استفاده شده است. هنگام بالا آمدن سطح آب، ساکنین این خانه ها برای رسیدن به سدی که محل پارک اتومبیل هایشان است، به قایق احتیاج دارند. با وجود این که قیمت این خانه ها برای شهر متوسطی مانند ماآسبومل گران محسوب می شود، همه ی آن ها فروخته شده اند.