پیچیدگی چیست؟ پیچیدگی در وهله اول یک بافت است (انچه در هم بافته شده)، بافتی با اجزایی ناهمگن که به گونه ای جدایی ناپذیر گردامده اند: پیچیدگی ناسازه ی یگان و بسیارگان را پیش می کشد؛ و سپس، پیچیدگی در واقع بافت رویدادها، کنش ها، برهم کنش ها، واکنش ها، قطعیت ها و اتفاق هایی است که جهان پدیداری مان را می سازند.

اما در این صورت، پیچیدگی با ویژگی های اضطراب اورِ در هم برهمی، آشفتگی، بی نظمی، ابهام و بی یقینی ظاهر می شود. از همین رو برای شناخت ضروری است که با پس راندن بی نظمی، به پدیده ها نظم دهد و بی یقینی را دور کند. به عبارت دیگر ضروری است که عناصر نظم و یقین را برگزیند، ابهام زادایی کند، روشن کند، متمایز کند، پایگان بندی کند و . . . اما چنین عمل هایی که برای فهم پذیری ضروری اند اگر ویژگی های دیگر امر پیچیده را حذف کنند، این خطر وجود دارد که کور کننده باشند.