معماری بروتال به لحظه ای خاص در تاریخ پاسخ می دهد که جنگ جهانی دوم به پایان می رسید، شکل جدیدی از اداره دولت از میان خاکسترها، همراه با نظم جهانی که متضمن و افزایش دهنده ارتباطات کشورهای همسایه بود، برخاسته بود. معماری وحشیانه به عنوان یک پاسخ به ایده های ملت های قوی که توده ها را رهبری می کنند، متولد شد. مایکل لوییس(منتقد) می گوید: "بی رحمی، بیان و ابرازی بومی از دولت رفاه است".

این نوع معماری به اصول اخلاقی متعهد بود و به عنوان شکل جدیدی از جنبش مدرنیست تحت تأثیر آرمان های سوسیالیست عمل می کرد. درستی استفاده از متریال، مخصوصا بتن های در معرض دید، مشخصه این سبک است. درواقع، عبارت "وحشیانه یا بی رحمانه" از لغت فرانسوی: "بتن برات" که به طور گسترده توسط لو کربوسیل استفاده می شد، می آید. بعد از جنگ، این معمار  تصمیم گرفت خود را در معماری اجتماعی غرق کند که نتیجه آن، کار نمادینش در مارسی به سال 1947 بود. این ساختمان یک اثر هنری واقعی است که ترکیب رنگ موندریان-اسکو و ایده زندگی مدرنی را به کار برده است و شامل باغ ها، مغازه ها و استخر روی پشت بام است. این ساختمان که آغاز سبک بروتالیسم(وحشیانه) را رقم زد، در مقایسه با هم نسل های بروتالیست خود ظریف به نظر می آید.

در این لحظه در تاریخ، بتن به عنوان ماده ای کم هزینه، بی تکلف، کاربردی، دموکراتیک و مدرن با تعداد زیادی از امکانات فنی ارائه شد. تکنولوژی مدرن در آن زمان این امکان را فراهم کرد که اشکال بی شماری قالب بندی شود که به انواع مختلفی از ساختار های فانتزی پاسخ دهد. بدین وسیله، معماران در اواسط قرن بیستم ساختار بزرگی از بتن خام که با ریتمی شاعرانه، تندیسی، وحشیانه و بدوی فرو رفته بود، درک کردند.

گرچه منتقد انگلیسی رینر بانم بود که این عبارت را ابداع کرد و تلاش کرد آن را در انگلیس باب کند، ثابت شده است که بعد از آغاز آن توسط لوکوربوزیه بود که سبک بروتالیسم به یک پدیده جهانی تبدیل شد. نمونه هایی از این سبک معماری را می توان از هند و گرجستان تا ژاپن و ایالات متحده و البته در آمریکای لاتین پیدا کرد، جایی که او اوج سبک خود را در سنین 60 تا 70 سالگی تجربه می کرد. جالب است توجه کنیم که چگونه بروتالیسم به زیبایی آمریکای لاتین را به "جهان سوم" متصل می کند، زیرا که این یک تقلید از سبک اروپایی نیست بلکه بیشتر مانند یک جنبش جهانی عمل می کند. این سبک نمونه ای از تلاش کشورهای حاشیه ای است برای داشتن نقشی اصلی و شرکت در "توسعه" و مدرنیته می باشد.10 مثال زیر ساختمان هایی هستند که به عنوان نماد این سبک در آمریکای لاتین به شمار می روند:

1-کتابخانه ناسا ماریانو مورنو

بوینس آیرس، آرژانتین 90-1961

این ساختمان لنگرگاه کتابخانه ملی آرژانتین است. مسابقه طراحی توسط هنرمند پیشگام، کلوریندو تستا، در 1961 برده شد اما تا 1991 به اتمام نرسید و تا به امروز نیز هنوز دقیقا همانطور که طراحی اولیه ارائه شده است، تکمیل نشده است. از لحاظ معماری، جالب ترین جنبه این ساختمان شاعرانه و تندیسی، سالن مطالعه آن است که در بالاترین طبقه قرار گرفته است و منظره ای از شهر و رودخانه برای بازدیدکنندگان را فراهم آورده است. بایگانی نیز در طبقه ی اول قرار گرفته است(تصاویر 3 و 4).

2-بانگو د لندرس ی سودامریکا / کلریندو تست

بوینس آیرس، آرژانتین 1966

معمار مشهور کلورینو تستا نیز مسابقه ای را که توسط بانک به تازگی بسته شده ای در "لندن و امریکای جنوبی"، برگزار می شد، را برده بود. مسابقه برای محل این بانک در منطقه مالی بوینس آیرس بین رکولتا و خیابان میترا بود. ساختار آنچه در حال حاضر محل برگزاری بانکو هیپوتکاریو است، به خاطر ایده نوآورانه آن در تقلید از خیابان های پهنی که آن را محاصره کرده اند و ادغام فضاهای داخلی و بیرونی و همچنین اکتشاف قابلیت های هنری بتن، نشان اختصاصی سبک بروتالیسم شده است(تصاویر 5 و 6).

3-ادیفیشو د لا چپال / امیلیو دوهارت

سانتیاگو د شیلی، 1966

این ساختمان توسط امیلیو دوهارت طراحی شده است تا به عنوان محل برگزاری کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین عمل کند. معمار و تیمش مستقیما تحت تاثیر ایده های لوکوربوزیه بوده اند، خلق سازه ای افقی که با ستون های بتنی نگه داشته می شود. نمای برج مرکزی با طرح های کلمبیایی تزیین شده است. ساختمان نزدیک رودخانه ی ماپوچو است، جایی که برخی از مصالح ساختمان از آن استخراج شده و در آن زمان در حومه واقع شده بود که امروزه با منطقه ای مسکونی ادغام شده است(تصاویر 7 و 8).

4-بانگو گواتمالا / جورج مونتس کوردوا و رائول مونوودو

سوداد گواتمالا، 1966

این ساختمان توسط معماران خوزه مونتس کوردوا و رائول مینوندو طراحی شده است. این بنا توسط بانک گواتمالا سفارش داده شد و در مرکز مدنی شهر گواتمالا در ناحیه میراث فرهنگی ملی ساخته شده است. زیباترین جنبه های آن بدون شک سردرهای شرقی و غربی است که با مشخصه های مایان تزئین شده و توسط هنرمندان گوتمالاییداگورتو واسکوزکاستاندا و روبرتو گونزالس خلق شده است(تصاویر 9 و 10).

5-دادگاه کنتس / افلاو و گاسپرینی

سائوپائولو،1971

دادگاه دونتسا، واقع در منطقه جنوب سائو پائولو، یک ساختمان عظیم طراحی شده توسط شرکت الفالو وای گاسپرینی است که بین سالهای 1971 و 1976 ساخته شده است. این ساختار توسط چهار ستون بتنی بزرگ نگهداری می شود و امکان عبور رایگان به پارک ایبیراپورا را فراهم می کند. آزادی هنری ساختمان با عدم وجود آزادی های مدنی برزیل به علت وجود دیکتاتوری در آن زمان، در تضاد است(تصاویر 11 و 12).

6-قرار گرفتن در معرض سنترو / جوآن فیلگوراس لیما

سالوادور د باهیا، 1974

این ساختمان با شکوه مانند یک یوفو به نظر می رسد و توسط فیلگوئرس لیما، یک طرفدار بزرگ جنبش مدرنیستی، در محله اداری سالوادور د باهیلیا، ساخته شده است. این ساختمان دارای سالن آمفی تئاتر و نمایشگاه است(تصاویر 13 و 14).

7-پالماس 555 / خوان سوردو مادالنو ی سیا

مکزیکو سیتی، 1975

پالماس 555 در محله لوماس د چاپولدپک در مکزیکو سیتی واقع شده و یکی از آخرین ساختمان های جون سوردو مادالنو بود. طبقه همکف برای استفاده تجاری است و 9 طبقه زیرین دفاتر هستند. بی نظمی بین سطوح، آن را منحصر به فرد می کند. این ساختمان یک مجسمه زیبا در مقیاس بزرگ است(تصاویر 15 و 16).

8-ادیفیشو جینارو والورده مارین / آلبرتو لیندر دیاز

سن خوزه، 1976

ساختمان جنارو والورده به عنوان یک ضمیمه برای ساختمان کاجا کاستاریسنز در بخش خدمات اجتماعی ساخته شده است. طراحی شده توسط آلبرتو لیندر و 17 طبقه است و یکی از بلندترین ساختمان ها در کاستاریکا است. ساختمان، همانند بسیاری دیگر از ساختمان های این سبک، برای ساختن شهری با یک میدان عمومی، فواره ها، باغ ها و فضاهای تجاری پیش رفته است. زیرا در آن زمان، شهر فاقد فضاهای عمومی بود. به خاطر نا امیدی لینر، امروزه این ساختمان مسدود شده، فواره خاموش و ایده ی فضای عمومی مرده است(تصاویر 17 و 18).

9-اس ای اس سی پومپیا / لینا بو باردی

سائوپائولو،1982

این ساختمان دارای مرکز فرهنگی خدمات بازرگانی اجتماعی است که در سایت کارخانه بشکه نفت باستانی طراحی شده است. بو باردی، دو ساختمان بتنی را ساخته است که توسط پل هایی از ساختمان کارخانه آجرسازی منشعب می شوند.این ساختمان فضایی است که ورزش، تفریح و فرهنگ را با هم ادغام می کند و مکانی برجسته در شهر  است که به طور مداوم توسط ساکنان پومپیا مورد استفاده قرار می گیرد(تصاویر 19 و 20).

10-امباجادا د روسیا ان کوبا / الکساندر روچگوف

هاوانا،1985

این ساختمان بروتالی فوق العاده، ارتباط بین این سبک و مفهوم یک دولت قوی و یا حتی توتالیتر را در یک سیستم کمونیستی نشان می دهد(در واقع، می توان نمونه های متعددی از این معماری را در بسیاری از سرزمین های شوروی پیدا کرد). این برج بزرگ در هاوانا جلب توجه می کند و به عنوان نماد نفوذ شوروی در کوبا تبدیل شده است. ساخت و ساز در سال 1978 آغاز شد و ساختمان در سال 1987، دو سال قبل از پایان اتحاد جماهیر شوروی، به پایان رسید. امروزه ساختمان سفارت روسیه است. این منطقه در ناحیه ساحلی میرامار واقع شده است که اکثر سفارتخانه ها در آنجا قرار دارد(تصاویر 21 و 22).