معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
ما؛ همه، فرزندان توماس مور هستیم.
اتووود سرویس خبر:   سروش خانی
1397/03/03
مـنـــــــبـع : www.theguardian.com
تعداد بازدید : 1946

یوتوپیا؛ الهام بخش نسل هایی از متفکران و نویسندگان بوده است تا تصور کنند انسان های خوب  -و بد- قادرند آن را فعلیت بخشند.  چاینا میه ویل، یوتوپیاگرایی را از چارچوب کلاسیک آن،  بازخوانی می نماید.

چنانچه دریانوردی حرفه ای، دوستانه راهنمایی تان کند تا بدانید چگونه بادبان کشتی خود را تنظیم کنید، رسیدن به یوتوپیا نباید چندان طول بکشد.

از آنجایی که در ابتدا، زن یا مرد نخستین در جستجوی یک مکان بهتر بوده اند، رویابین ها، رویای آن گونه مکان ها را بر قله ی کوه ها، در دره های پنهان، فراز ابرها و ژرفای زمین دیده اند،و بیش از هر جای دیگری، یوتوپیاها را در جزیره ها تصور می کردند.

از دوران کهن؛ یوتوپیای جزیره ای، تصوری رایج بشمار می آمد: پانچایِ تاریخ نویس یونانی، یوسِبیوس و جزایر خورشیدِ تاجر یونانی، لَمبولوس، جزیرهء کاجهای هِنری نویل و آنتانجیل از یک نویسنده  ناشناس به سال1916 تحت کتابی با همین عنوان، بِنسالِم  بیکن، Nosmnbdsgruttِ رابرت پالتُک از زندگی و ماجراهای پیتر ویلکینز، جزیره خیالی پالا در کتاب جزیرهء هاکسلی، جزیرهء آستین تاپان رایت و تعدادی دیگر. در مرکزِ آن مجمع الجزایرِ بزرگ اختلاف عقیده و امید، یک مکان، یک نام، بیش از همه می درخشد.
این جزیره، این کتاب، یک  پارادایم است. "یوتوپیای مور". به گفته ی رولاند گرین، محقق دانشگاهی، شاید یوتوپیای مور همان متنی باشد که ایدهء جزیره ای بودن یوتوپیا را به مثابه یک مزیت مدرنِ نخستین، خلق و روش تفکری را به درستی با نام یوتوپیا  معرفی می نماید، که توسط "پدیده ای چند وجهی که آن را منطق جزیره ای می نامم، تعریف شده است".

اما؛ تکرارمی کنم، برای رسیدن به یوتوپیا، لازم نیست سفر دریایی طولانی مدتی داشته باشیم. شهروندانِ یوتوپیای مور؛ هنر ناوبری را ادامه می دهند، با جدیت وظایف متعدد را انجام می دهند، به تجارت مازاد "ذرت، عسل، پشم، کتان، چوب، موم، چربی، چرم و گاو ... به کشورهای دیگر مشغولند، فقط  کم عمق ترین بخش اقیانوس، یوتوپیا را از سرزمین اصلی جدا می سازد. یوتوپیای هیچ جا با وجود شهرت و سرشتِ "هیچ کجا" گونه ای که دارد، بسیار نزدیک به ساحل جانمایی شده است.

نکته تعجب برانگیزتر این که  یوتوپیای مور از ابتدا جزیره نبوده، واقعیتی که تقریبا به اندازه کافی بدان پرداخته نشده است.

در ابتدا؛ یوتوپیا به نه به شکل جزیره بلکه بخشی از یک قاره بوده است. پس از فتح آنجا توسط یوتوپوس ... او ساکنان وحشی و بدوی را به سوی یک حکومت خوب، رهنمون و بسرعت مطیع ساخت، سپس طرحی داد که به موجب آن، ساکنان را از قاره جدا کند و بصورتی جانمایی شوند تا گرداگرشان دریا باشد. برای انجام این کار دستور داد یک کانال عمیق حفر شود ... و برای آنکه بومیان فکر نکنند یوتوپوس مانند برده با آنها رفتار می کند، نه تنها ساکنان را، بلکه سربازان خود را نیز مجبور ساخت تا در اجرایی کردن این ایده همکاری کنند. از آنجاییکه تعداد زیادی از مردم  را بکارگرفت فراتر از انتظار همگان، سریع به  نتیجه رسید. و همسایگانش، در حالیکه از حیرت و وحشت رنج می بردند  بسیار زود تر از آنچه فکرش را می کردند شاهد تکمیل طرح شدند.

بنابراین معروف ترین نمونه از یوتوپیای جزیره ای، که در نوع  خود ایده آل محسوب می شد، اصلا بطور طبیعی ،جزیره نبود. پانزده مایل  آبی که آن را  بدنه اصلی جامعه جدا ساخت نه به اراده خداوند، که با عرق ریختن مردم بومی و سایرین، با فرمان فاتح متجاوز ایجاد شد. ایزولاسیون –یوتوپیایی- پر زرق و برق، بخشی از ویران سازی های امپراتوری خشونت آمیز است.

حملهء مرتجعان کلاسیک درباره انگیزهء یوتوپیایی این است که یوتوپیا دقیقا هیچ جا و ناامیدوارنه غیر قابل دسترس است. لیکن اسطوره بنیادین مور از نحوه حکومت، نگرانی متفاوتی است که انگاره مرتجعان را رد می سازد: اینکه یوتوپیا؛ با سبعیت، از بالا شکل می گیرد و نزدیک و قابل دسترس است.

به گفته اورسولا کروبر لو گویین، نویسنده فمینیست در سبک علمی-تخیلی؛ "هر یوتوپیایی از زمان یوتوپیای مور، به وضوح یا در ابهام، در حقیقت یا احتمال، از دید نویسنده یا خواننده، هم جایی خوب و هم جایی بد محسوب میشود. هر یوتوپیا شامل یک دیستوپیا و هر دیستوپیا شامل یک یوتوپیا است."

این مباحث متناقض و تمام ناشدنی در بارهء سیاسی یا هنری بودن اثر مور، نیازمند رمزگشایی می باشد.

یوتوپیای مور طرح است یا طنز یا چیز دیگری؟ به نظر می رسد ویژگی هر یوتوپیا، منحصر به خود آن باشد و از نقطه نظر یوتوپیا گرایی و  هدف آفرینش، گوناگون اند.

پیش رانی خطرناک؛ دیستوپیا در یوتوپیا، نه فقط در ذهن و رویاهای ما؛ اگرچه در هر کجا می تواند حضور یابد، که در واقعیت نیز رخ می دهد: نزدیک بودن جزیره به ساحل. تراژدی نویسان؛ صلح را با قدرت و زور محقق می سازند،لیبرال ها با صدای بلند برعلیه یوتوپیاگرایی هشدار می دهند (اغلب سرشار از احساسات گرایی برای رادیکالیسم کهنه خود و گریستن بر واقع گرایی جدید خود)؛ در کنار آنها، رادیکال های راست گرای افراطیِ  قدرت و ستم، در مورد زندگی خوب رویاپردازی می کنند: آرکادیایی های فاشیست که طرفدار برتری یک گروه خاص هستند.  و حاکمان، قدرتمند تر و به طور سنتی کمتر خوشایند تر از آپولوژیست های خود با آرامش به شکل دهی و محقق سازی یوتوپیاهای خود مشغول اند. در اینگونه از یوتوپیاها ، افراد تحت حکومت هیچ انتخابی جز زندگی کردن، خدمت کردن و مردن، در جایی،  بنابر تشخصیص حاکمان ندارند.

این موارد برخی  از محدودیت های یو توپیا هستند. اما این حقیقت که  میل و انگیزه یوتوپیایی همیشه مواردی منفی را به همراه دارد، به این معنی نیست که می توان یا باید رد یا سرکوبش  کرد. این امر همانقدر که به مثابه نفرت، خشم و شادی اجتناب ناپذیر است، ضروری هم می باشد. یوتوپیاگرایی یک امید نیست و حتی خوش بینی هم بشمار نمی آید: نیاز و میل است. برای به رسمیت شناخته شدن، مانند تمامی امیال، و همچنین برای  ویژگی های خیالین ش و برنامه هایش؛ و بالاتر از همه برای دادرسی صحیح.  برای تغییر، چیزی غیر از وضع اجتماعی طاقت فرسای کنونی، برای آسایش.  و زمانی که شکاف ها  در تاریخ به اندازه کافی گسترده به نظر می رسد، این میل و انگیزه  حتی ممکن است آنها را کمی گسترده تر سازد.

ما بدون یوتوپیا نمی توانیم کاری از پیش بریم. ما، همه، تا همیشه، فرزندان توماس  مور هستیم. حتی اجداد ادبیات نیز فرزندان پیش گزیده او بودند که ارجاعاتشان به مور، اشاره داشته است، و او را مبدل به نقطه عظف ساخته اند، بنابراین پادشاهِ کتاب او که  خواستار حفر کانال بود می تواند بر روی اشتیاقات پیش از مور، نامی بگذارد. این است که با وجود هرگونه تردید، باید به متن بازگردیم، و به آن افتخار کنیم.  این متن؛ فرمول بندی و مفهومی را که بدان نیازمندیم، ارائه می دهد. اگر چه  شاید زمان برای بازاندیشی در مورد این کلمه گذشته باشد.

ما در مورد جامعه ای که توسط یوتوپوس و سپاهیانش نابود شد، چیز زیادی نمی دانیم -این سرشت چنین فراموش کردن های اجباری است- اما نام آن را می دانیم. در اینجا اشاره ای به حرکت  آن پاسان وارانهء استعماری متکبرانه،  شده است، نامی که از گنوستیسیسم به عاریت گرفته شد و برای یک بار بکار رفته است:  " اولین نام، آبراکسا ( نام کشور فرضی یوتوپیای مور) بود". با این نوع از  برخورد ها در تاریخ  آشنا بوده ایم. این که همه افرادی که در تاریخ مورد توحش، قتل عام و بردگی قرار گرفته اند، مانند آبراکسایی ها، در دسته بندی های مهاجمین، "وحشی و بدوی" بشمار می آمدند.

در آغازِ هر یوتوپیای  قابل سکونتی  می بایست  چرندیات ایدیولوژِکی امپراتوری را براندازی کرد و بدون احساسات گرایی لیکن با احترام، به بازنگری فرهنگ های مورد اتهام و تقبیح شده بر استخوان هایی که رویاهای برخی از یوتوپیاگرایان فاتح  روی آن ها بنا شده است، پرداخت. "یوتوپیا" مانند "رودزیا" است برای زیمبابوه، و "ساحل طلا" برای غنا.

چگونه می توانیم عازم  آبراسکای جدید شویم؟ لو گویین می گوید: "فکر نمی کنم حرکت رو به جلو ما را دوباره به یوتوپیا برساند."  بنابراین بجای آن او فرمول مردم سرزمین اشغالیِ نخستین "سوامپی کِری" که بطور سنتی جهت به آینده استفاده می شود را پیشنهاد می دهد:  Usa puyew usu wapiw!

به معنای "به عقب برمی گردم، به جلو نگاه می کنم." این عبارت رفتار معمول یک جوجه تیغی را توصیف می کند، که عقب عقب می ورد و در شکاف صخره ای پنهان می شود، تا بتواند خطرات پیش روی خود را بیند. او می گوید: "به منظور پیش بینی ِ آینده ای قابل سکونت، شاید بهتر باشد شکاف صخره ای را بیابیم و به عقب برگردیم." بدور از اغراق، صفت "قابل سکونت" به طور قابل توجهی در مواجهه با فروداشت های اجتماعی و تخریب اکولوژیکِ نئولیبرالیسمِ پرشتاب، محدود گشته است.

جوجه تیغی از درون شکاف صخره می تواند یوتوپیا های  خود را طراحی کند. و آنچه کمینه به همان اندازه اهمیت دارد این است که با به عقب رفتن، و به جلو نگاه کردن، می تواند  از یوتوپیاهای یورش گرِ افراد در قدرت نیز بگریزد.

لیکن چنین یوتوپیا های وابسته به حاکمان و عوامل قدرت، بسیاری از مناظر را مسطح ساخته اند. آنها با قدرت مسطح  ساز خود، متمایزمی شوند، با سنگلاخ هایی که از خود بر جای می گذارند. چه می شود اگر آنها تمام صخره ها را از بین ببرند و هیچ جایی برای پنهان شدن باقی نگذارند؟

رفتار تدافعی جوجه تیغی ما را به یاد موجود دیگری می اندازد. این حرکت یک قرینه دارد ، یک امر معکوس نیش دار، استمرار طولانی مدت فیگوری ناشی از سرگردانی بدبینانهء رادیکال، اما استنادی بی پایان که هنوز نمی تواند آن را از قدرت و اهمیتش محروم سازد.

فرشتهء تاریخِ والتر بنیامین.

چشمان او خیره شده اند، دهان او باز است، بال هایش گشوده اند ... صورت خود را به سوی گذشته برگردانده است. جایی که زنجیره ای از حوادث را در می یابیم، او تنها فاجعه ی را می بیند که خرابه روی خرابه تلنبار می سازد و در مقابل پاهای او می اندازد  ... یک طوفان ... از سوی بهشت می وزد ... به طرز مقاومت ناپذیری  او را به سوی آینده ای که پشتش را به آن بر میگرداند، سوق می دهد، در حالی که خرابه های تلنبار شده پیش رویش سر به آسمان  کشیده اند، این طوفان همان چیزی است که آن را پیشرفت می نامیم.

جوجه تیغی به عقب می رود، به جلو نگاه می کند برای دیدن آینده تا از برخی دوری کند و برای برخی برنامه ریزی.  فرشته به جلو می رود،لیکن به عقب نگاه می کند، در اضطراب و غم و اندوه، به سوی آینده ای فرو می رود که نمی تواند ببیند و برای گذشته هایی که قابل برگشت نیستد سوگواری می کند.

یوتوپیای یغماگر به کدامین شیوه ما را سردرگم می سازد؟ آیا جوجه تیغی از شکاف صخرهء در هم شکسته خود بیرون کشیده می شود و در اطراف برای جلوگیری از حوادث آینده  در جریان پسروی خود پیچ و تاپ می خورد؟ یا فرشته می تواند دیوارهای دره عمیق و تاریک را با نوک بال های گشوده اش لمس کند و نگه دارد و برگردد، به سوی مکانی برای پنهان شدن بلولد و دندان هایش را برهم بساید و با وزش های باد روبرو شود؟ جوجه تیغی به فرشته تبدیل خواهد شد یا فرشته به جوجه تیغی؟

هیچکدام و یا یکی از این دو وجود ندارند. بارها اشاره شده است از هر سو که بنگریم تاریخ همه جوامع تاکنون؛ تاریخ هیولاها است. یوتوپیاگرایی ما همیشه یک هیولای دو رگه بوده است: "Angelus erethizon"، یک جوجه تیغی که بال های فرشته دارد و یک فرشته تیغ دار.

و مانند دیگر دورگه ها، عموزاده های ما، همان جانور-آدمِ های داستان توماس مور، که سرانجام یوتوپیای مخوفی را که آنها را ایجاد کرد  و خوار شمرد، سرنگون ساختند، باید یاد بگیریم به شیوهِ  بی مانندِ یک دورگه حرکت کنیم. برای بکارگیری جزییات و قدرت های آنها به روش های ناآزموده و نا ممکن اما موثر: روی نوک بال هایمان راه برویم، با تیغ های بال هایمان به جاهای ناممکن بچسبیم، تیغ هایی تیزتر، از نوع رزمی. بر روی چهار پا، دو پا یا بدون آن مبارزه کنیم و به سوی آبراکسای جدید -که به ساحال نزدیک است- شنا کنیم.

یک حرکت، شاید، تنها امکانی ست که داریم، حرکتی جدید که هم حیوانی است هم الهی و در عین حال هیچکدام از آنها نیست.

اینستالیشن یوتوپیا . خانه سامرستِ لندن . عکاس:  متیو چاتل/ رِکس / شاتراستوک