اطلاعات هواشناسی ماهوارهٔ کوپرنیکوس دربارهٔ ماه آوریل

هوای ماه پیش در سراسر قاره اروپا 0.9 درجه سردتر از میانگین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۰ بود. در اسلوونی سرمای آوریل رکورد شکست و بریتانیا هم کمترین دمای میانگین این ماه را از سال ۱۹۲۲ تا کنون به خود دید. سرما به باغ‌ها و تاکستان‌های فرانسه هم شدیدا آسیب زد. یکی از دلایل شدّت آسیب آن بود که هوای اوائل سال اخیرا گرمتر از معمول بوده است.

روبر ووتار، پژوهشگر هواشناسی فرانسوی در این‌بار می‌گوید: "گرمتر‌شدن هوا دوره رشد گیاهان را طولانی‌تر کرده و موسم بهار زودتر شروع می‌شود. و بنابراین گیاهان و درختان احتمالا وقتی به سرمای ماه آوریل بر می‌خورند که بسیار بیش از معمول رشد کرده‌اند، گرچه وقت سرما جابه‌جا نشده است."

رفتن به‌سوی دریا در جستجوی باد؛ نیروگاه‌‌های بادیِ دریایی

به‌همراه تیم شرکت بلژیکی پارک‌ویند راهی بازدید روزانه از نیروگاه بادی دریای شمال می‌شویم که در ۵۰ کیلومتری ساحل اوستنده در بلژیک واقع شده است. ۳۹۹ توربین عظیم این نیروگاه ۱۰ درصد برق روزانه کشور را تولید می‌کنند. تولید انرژی بادی از هر جهت در حال رشد است.

کریستف ورلیندن، مدیر عملیات و نگهداری شرکت پارک‌ویند در پاسخ به این که چرا این توربین‌ها اینقدر دور کارگذاشته شده‌اند می‌گوید: "هرچه از ساحل دورتر باشیم، باد ثابت‌تر و انرژی‌اش بیشتر است و دیگر این که ساکنان هم نمی‌خواستند توربین‌ها نزدیکشان باشد."

توربین‌ بادی، هرچه بزرگتر به‌صرفه‌تر؟

کریستف می‌گوید: "تمایل به نصب توربین‌های بزرگ بیشتر است، چون راه‌اندازی هر توربین، به پی‌ریزی و نصب نیاز دارد و نیرو و تجهیزات می‌خواهد. پس اگر به جای پنج توربین‌های ۳ مگاواتی یک توربین بزرگ ۱۵ مگاواتی نصب کنید وقت و پول زیادی صرفجویی کرده‌اید. در کل باید ابعاد و تعداد توربین‌ها را افزایش داد."
نیروگاه‌های این‌چنینی در حال توسعه اند و دست‌اندرکاران این صنعت به شرایط جوی توجه دارند، و برای نمونه می‌دانند که سرعت میانگین باد در اروپا حدود ۶ درصد در سال نوسان دارد.

ژیل لیزکانو، کارشناس هواشناسی، و مدیر تحقیق و توسعه شرکت وورتکس می‌گوید:"به خاطر داشته باشیم که فقط تغییر کوچکی در وزش و جهت باد، بر تداوم چنین پروژه‌ای تأثیر می‌گذارد. همین تغییر ایجاب می‌کند که موتور به‌کار رفته و چیدمان قطعات همگی تغییر کند."

توربین‌های شناور؛ راه‌حل بهره‌برداری از سواحل بادخیز و عمیق

یکی دیگر از عوامل کلیدی این پروژه‌ها عمق دریاست. این توربین‌ها روی ستون‌هایی در عمق ۳۰ متری سوار شده‌اند، اما بسیاری از نقاط بادخیز جایی هستند که عمق دریا بسیار بیشتر است.

خوشبختانه راه‌حلی پیدا شده است و ژیل لیزکانو دربارهٔ آن می‌گوید:"فناوری پاسخ مسئله را پیدا کرده و حالا می‌توانیم توربین‌های شناور بسازیم. این امر، امکان تازه‌ای برای توسعه نیروگاه‌های بادی دریایی ایجاد می‌کند، به‌ویژه در مناطقی که امکان اتصال به شبکهٔ برق را دارند اما عمق مناطق بادخیز دریایی در آنها زیاد است."

پیش‌بینی می‌شود که تولید انرژی بادی در اروپا با کمک این توربین‌های شناور تازه، از حدود ۳ درصدِ کنونی به حدود به ۲۵ درصد در سال ۲۰۵۰ افزایش یابد.