اِنزو ماری؛ طراح و کنشگر ایتالیایی در پروژه "طراحی
خودمحور" به طراحی و ساخت مبلمان های چوبی با ساده ترین شکل ممکن پرداخت و
حاصل کارش را به صورت
کتابی با تصاویری از مراحل ساخت به سال 1974 منتشر کرد. هر کاربر قادر به ایجاد صندلی، نیمکت و دیگر انواع مبلمان با بکارگیری الگوهای
طراحی شده در پروژهء "طراحی خودمحور"
خواهد بود. هدف ماری؛ اعتراض به مصرف گرایی افسارگسیختهء این دوران از طریق تشویق مردم به ساخت مبلمان خودشان، با
بکارگیری ابزارهای اولیه بوده است (عمدتاً
یک چکش و میخ ها)، و مهارت های ابتدایی نجاری و هر گونه موادی که به راحتی در دسترس بود. او گفت: "می خواهم مدل هایی برای جوامع متفاوت
ایجاد کنم." از آن زمان؛ طراحی خودمحور به مثابه نقطه تحولی در جنبش طراحی رادیکال ایتالیایی مورد توجه قرار گرفته است و این
امر، زمینه مناسبی برای ماری فراهم ساخت
جهت بکارگیری و باز تفسیر الگوهای طراحیِ
خود، برای پناهجویان آفریقای غربی که در
Cucula (شرکت صنایع دستی و طراحی پناهندگان) مشغول به کارند. طرح های
ماری با کمک Cucula، توسط گروهی از کارکنان آموزش دیده،
بکارگیری چوب کاج عمل آوری شده با
روغن های طبیعی و همچنین چوب های جمع آوری شده از
پناهگاه پناهندگان و قایق هایی که آنها را از دریای مدیترانه به اروپا آورده بود؛
تولید شده است.