اتومبیل همچون ملت، فضایی برای زندگی فراهم می اورد. در دنیای همگانی خارج از خانه، اتومبیل فضایی را خلق می کند که تقریبا به اندازه خود بدن از تعرض مصون است. در داخل این فضا، اجزا مختلف به نحوی مادرانه راحتی جسمانی سرنشین را تامین می کنند. طراحی درون اتومبیل ها هر چه بیشتر با این هدف صورت می گیرد که ـ چه از نظر محل قرار گرفتن هر جز و چه از نظر بافت و صدا و حرارت ـ کلیه نیازهای بدن سرنشین کاملا ملحوظ شود. در داخل قفس سفت و محکمِ ایمنی، محیطی نرم و رحم گونه تعبیه شده است تا راننده در طول مسیر پرورانده شود. همان گونه که ایزابل منزیس لیت با تحقیق درباره اتومبیل در دهه 1960، ثابت کرد، اتومبیل همان قدر حکم یک بدن محافظت کننده را دارد که حکم بدنی مردانه، که با فشار راه خود را باز می کند. اتومبیل در فضایی عمومی، نوعی فضای خصوصی فراهم می اورد، مکانی ایمن که در داخلش همه چیز به گونه ای مادرانه برای راحتی سرنشین ترتیب داده شده است.