. . . قطعه عنصر اساسی شکل دهنده به فیلم دزدان فروشگاه است، در شهری که در مقیاس قطعه بر ما آشکار می شود، با خانه ای مملو از قطعاتی مواجه ایم که، احتمالا، هر کدامشان از جایی امده اند و درونش ادم هایی زندگی می کنند، که از گذشته شان تقریبا بی خبریم و همْ کناری تصادفی و صمیمت انسانی شان به یکدیگر و البته سهل گیری شان نسبت به موقعیت های پیرامونی به ان ها شمایلی از یک خانواده قطعه پردازی شده ناهمگون می دهد، خانواده ای که در برخورد با بحران و فروپاشی خانه، هر قطعه اش سرنوشتی متفاوت به خود می گیرد و به سویی پرتاب می شود، در حالی که احساست عمیقشان به دیگر قطعاتِ این داستان عجیب در ذات شان نهادینه شده است و از ان ها قطعاتی تروماتیک می سازد در جامعه ای موزاییکی. . .