لاسو موهولی یکی از پر طرفدار ترین چهره ها در طراحی است و به لطف این شخصیت شجاع، مبتکر و کنجکاو باوهوس مترادف مدرنیته، پیشرفت و تکنوکراسی شده است. زمانی که او در 1923 به باوهوس ملحق شد آنها همچنان درگیر جدال میان گروپیوس و ایتن بودند و هنوز بر روی خطوط مانیفست اولیه ی باوهوس، "معماران، مجسمه سازان و نقاشان همه ی ما باید به سمت صنایع دستی حرکت کنیم" پایدار بود. اما موهولی تمرکز را از دست سازه ها به سمت طراحی صنعتی و تکنولوژی سوق داد و گروپیوس موازی با آن شعار جدید "هنر و تکنولوژی؛ یک اتحاد جدید" را معرفی کرد. هر آنچه موهولی انجام داد ریشه در اصول اصلاحات طلبانه ای داشت که او به عنوان یک دانشجوی هنر در سرزمین مادری خود، مجارستان، آموخته بود. حضور روزانه ی او با لباس کارخانه در باوهوس این باور او که علم و تکنولوژی میتوانند به ساخت جامعه ی بهتر کمک کنند را به طور سمبولیک نمایان میکرد. او رسیدگی به باوهوس را به عنوان یک تعهد شخصی قلمداد میکرد تا در نتیجه فضای این مدرسه با تلاش های او بیش از پیش به سمت انظباط و آزمایش حرکت کند. همگام با حمایت از رسانه های جدید در حوزه ی عکاسی و فیلم و بررسی تاثیر آنها بر روی فرهنگ بصری، موهولی مفهوم طراحی را از فشاری که بعد از انقلاب صنعتی با اجبار نقش "حرفه ای بودن" تحمل میکرد رها کرد و آن را به عنوان یک رسانه ی بداهه، دارای ریشه در غریزه و ابتکار و آزاد برای همگان معرفی کرد. این چشم انداز در مدیریت مدرسه نیز تکرار شد. برای مثال به طور رادیکال و محسوسی در ایجاد امکان تحصیل دانش آموزان زن در همه ی رشته ها و توقف اجبار حضور آنان تنها در بخش زنان و آموزش محدود در رشته های بافتنی و قلم کاری و سرامیک.