سکونتگاه کوچ گرانه ی پیشنهادی دارای ویژگی هایی است که
گرین در دهه 60 میلادی با ارائه مدارک خیره کننده بسیاری نظیر نقشه ها اعم
از پلان، نما و مقطع و همچنین مدل های سه بعدی مطرح کرده است. باید این نکته را
مورد بررسی قرار داد که کارهای گروه آرشیگرام با توجه به ساختارهای محدودکننده ای
که در محیط دانشگاهی آن زمان "مدرسه معماری بوزار فرانسه" حاکم بود، به
واقع عملی انقلابی تلقی می شد.
در طرح ارائه شده از سوی گرین دو مشخصه در نظر
گرفته شده است :
1) پارادایم: خانه متحرک و پیش ساخته
2) توسعه: دو مولفه اصلی که در طراحی خانه مورد
توجه قرار گرفته اند: پوسته محافظی برای زندگی و ماشین های متصل
در دو بخش نیز به توصیف
ساختار بنا پرداخته شده است:
بخش اول: سکونتگاه پیشنهادی
گرین دارای پوسته ای به رنگ سفید به همراه دوازده گره محافظ است که شش عدد از آن ها
تنش فشاری و شش عدد دیگر تنش کششی را تحمل می کنند. و شامل چهار بازشو است که 25
درصد از سطح بنا را تشکیل می دهند. علاوه بر این، طرح مورد نظر دارای یک دریچه
ورودی است که با استفاده از درزگیرهایی که مانع ورود و خروج هوا می شوند ثابت و
پایدار شده است. از طرفی این دریچه به عایق فشرده داخلی متصل و در نهایت تکمیل شده
است. کف سکونتگاه سطح چندمنظوره ای است که به وسیله هوا پر شده است و 45 درصد از
مساحت سطح کف را نیز تشکیل می دهد.
بخش دوم: ساختار طرح گرین علاوه بر آنچه که اشاره شد
دارای چهار پایه به هم فشرده است که این پایه ها به صورت خودکار دارای قابلیت
خودترازکنندگی می باشند. از این رو می توانند خود را روی سطحی با شیب 40 درجه یا
سطحی به ارتفاع 5 فوت "1.524متر" آب، تطبیق دهند. جداره بیرونی نیز دو
بازشوی شفاف تقسیم بندی شده دارد که به صورت کشویی حرکت می کنند و با محرکه های
مکانیکی درزبندی می شوند. از طرفی ورودی شفاف مجموعه نیز به وسیله رمپ و نیروهای
هیدرولیکی درزبندی می شود. در این سیستم از دو کپسول شست و شو استفاده شده است که
نیروی الکترواستاتیک را دفع می نمایند و همچنین مجهز به یک هواکش و دستگاه تمام
اتوماتیک برای تمیز کردن بدن می باشد. و تنها در یکی از این کپسول ها امکان غوطه ور
شدن کل بدن در آب وجود دارد. دو مخزن چرخان هم در این سیستم به کار گرفته شده است
که یکی از آنها مختص به توالت یکبارمصرف و دیگری به اشیای پوششی اختصاص دارد.
این مجموعه حتی مجهز به یک بالابر عمودی است و در صفحاتی از کف که به وسیله هوا پر
شده اند، تشک هایی برای خواب نیز در نظر گرفته شده است. ساختار مورد نظر دارای
سامانه تنطیم کننده اقلیمی است که با اتصال به تشک های خواب و بخش گرم کف که به وسیله
هوا پر شده است، قادر به ایجاد محدوده ای معتدل در فضای داخل می باشد. همچنین
مجموعه از رسانه متحرک "غیر استاتیک" بهره برده است. از این رو ساز و کار
سامانه انتقال انرژی و داده در این سیستم همچون حلقه ای شفاف از پیله های درهم
تنیده می باشد، که در مدت زمان کوتاهی ایجاد شده است.
ارزیابی ساختار بنا توسط
گرین بدین صورت بوده است:
اگرچه این محفظه فضایی می تواند
خود را همچون افزونه ای در درون ساختار شهری جای دهد یا می تواند در یک منظره
طبیعی باز قرار گیرد، اما هنوز یک"خانه" است. واقعا تنها یکی از آن خانه های
متحرک زوم لند باقی مانده است. احتمالا چنین فضاهایی، پیشرفتی در آینده نخواهند
داشت. اما با توجه به اینکه احتمال وقوع هر چیزی وجود دارد، باید فرضیه بنیادینی را که در ارتباط با امکان پیشرفت تکنولوژی و افزایش تمایل شخصی به حرکت و جابه جایی
در این نوع از خانه ها می باشد را مورد ارزیابی مجدد قرار داد. به طور خلاصه، شکل گیری دنیایی
متحرک و سیار، مانند جوامع کوچ نشین اولیه، می تواند از پیامدهای عدم بهره گیری از
ثبات و امنیت در این نوع از خانه ها و افزودن حس کنجکاوی و جستجوگری به جای آن
باشد. در ارتباط با طراحی مایکل وب، پوشش و کوشیکِل "Cushicle" معادل شتر و چادر خواهند بود. درواقع این نوع از خانه ها همچون یک
سیستم عامل چندمنظوره کار می کنند که از هسته های پردازنده متشکل از گره های
ارتباطی برخوردار هستند. از این رو جوامعی که بر مبنای گروه های کوچک مستقل شکل
گرفته اند، با اعمال انواع مختلفی از تغییرات، می توانند از طریق گره های ارتباطی
موجود در خود، به شبکه اصلی متصل شوند. احتمالا تحت تاثیر عصر ماشین دوم، انسان ها
نیازی ندارند در خانه ای که به صورت یک محفظه ثابت و دائمی است، زندگی کنند. از
این رو، بار روانی حاکم بر انسان، در ارتباط با این موضوع نیز از بین خواهد رفت.
در نهایت گرین بر این باور بوده است: خانه وسیله ای است
که می توان آن را با خود حمل نمود و شهر نیز ماشینی برای متصل شدن به آن است.