هرزوگ و دی مورن، برنده ی مسابقه ای برای ساخت مجموعه موزه بر فراز رود گراند کانال شده است؛ این رود، یک سیستم خطی آبی 1800 کیلومتری ساخته ی دست بشر بوده که شمال و جنوب چین را به هم متصل میسازد. پروژه ی موزه، بازتابی از اهمیت این ناحیه در چشم اندازهای فرهنگی و طبیعی چین میباشد و به وسیله ایجاد یک دیالوگ بین موزه و آب، حکایت تاریخی گرند کانال را به تصویر میکشد.

این بنا با استقرار در شاهرگ اصلی اتصال گرند کانال و رود هانگانگ به سازه های شهری عظیم موجود در شمال هانگ‌ژو، یک چرخش استراتژیک در نحوه ی قرار گیری خود داشته و از سه جهت توسط آب احاطه شده است. سازه ای چشم گیر با نمای منحنی، موزه را در آغوش گرفته و رو به سمت رود دارد. پروپوزال این پروژه، محل اجتماعی برای مردم در گرند کانال نیز ارائه می نماید.

هرزوگ و دی مورن: "با الهام از خود گراند کانال، پروژه ی پیشنهادی ما نیز با یک خط مشخص آغاز میشود. این خط پررنگ و مشخص، که یادآور رد یک قلم موی زیبای چینی میباشد، با در بر گرفتن موزه، داستان گراند کانال را نیز بازگو میکند: ساخت و ساز تاریخی و ماندگارش، نقشش در زراعت بخش شرقی چین، اهمیت آن بعنوان یک راه ارتباطی در دوره ی امپراتوری چین و تاثیر فرهنگی آن در این دوره. اینجا، آب و موزه با یکدیگر رو به رو میشوند، و دیالوگ بصری و متریالی بین سوژه و راوی آن برقرار میکنند. تصویر موزه در آب، و انعکاس آب بر روی نمای موزه دیده میشود. نمای موزه، با پیچ و خم های چشم نواز و عناصر شیشه ای قاب شده ی مقعر، به درخشندگی و تلالو آب مواج شباهت داشته و زیبایی طبیعی گراند کانال را تقویت میکند.

موزه در مرکز نقشه قرار گرفته است. با ارتفاع 12 متر و به حداقل رساندن عناصر سازه ای که با زمین برخورد دارند، فضای تحتانی به وجود آمده توسط بخشی از موزه که روی هوا معلق است، فضای عمومی سرپوشیده و سایه داری را در اختیار مردم هانگ‌ژو و توریست های این شهر قرار میدهد. فضاهای عملکردی عمومی همانند سالن رقص بزرگ و سالن ضیافت نیز به صورت استراتژیکی در قسمت زیرین این موزه ی مرتفع قرار گرفته اند؛ این فضاها، پنهان شده در حصار یک نمای شیشه ای، علاوه بر جذب فعالیت های گوناگون، سهولت دسترسی را نیز برای رویدادهای پرجمعیت فراهم میکنند."

این فضای نمایشگاهی پهناور با زیربنای 50000 مترمربع، در دو طبقه ی یکسان که میتوانند به صورت مستقل عمل کنند، سازمان یافته است. یک هسته ی عمودی، پروگرام های ساختمان، از جمله یک مرکز اجتماعات در طبقات زیرین، لابی موزه در میانه و رستوران ها و هتل در طبقات بالا را به یکدیگر متصل میسازد. به کمک این طرح بندی انعطاف پذیر، این فضا امکان برگزاری گستره ی وسیعی از فعالیت ها را در خود جای میدهد.

این موزه، در قسمت شرقی خود، توسط یک مرکز اجتماعات-مجموعه هتل عظیم به شکل یک کوه بزرگ، به زمین متصل شده است که با گرند کانال دید بصری و در مجاورت جاده ی اصلی، با شهر پیوندی دوباره برقرار میکند. این نحوه ی قرارگیری، بیانگر باور کلاسیک چینی برای اجتماع هارمونیک مردم، ساختمان ها و محیط طبیعی، میباشد: "آب در جلو، کوه در پشت". در سمتی از ساختمان که در مجاورت رود قرار دارد، نما از جنس شیشه و سمت دیگر نما که به سمت کوه میباشد، از مصالح معدنی و سخت طراحی شده است.

هرزوگ و دی مورن: "فضای سبز سقف ساختمان، به منظور تاکید بر سبز بودن پروژه و همچنین افزایش پایداری آن به کمک تبدیل این فضای سبز به سیستم کنترل آب باران ایجاد شده است. این قسمت، شبیه به یک نقطه ی مرتفاع کوهستانی است، با پیش روی داشتن منظره ی گرند کانال و فضای سبز هانگ‌ژو و همچنین بافت شهری باستانی و مدرن آن، همه در کنار هم. "