بدون شک در این برهه ی زمانی، شایسته است که به نقش طراحی در زمینه ی تلاش برای مقابله کووید 19  و پاندمی های مرگبار دیگر نیز بپردازیم. چاره ی حل این بحران کنونی، همانند واکسن ها و پادزهرها، قطعا در دستان علم نهفته است. اما برای اطمینان از توزیع هوشمندانه و پایدار آن ها تا بیشترین حد ممکن، طراحی از اهمیت بالایی برخوردار است. طراحی همچنین در برنامه ریزی و توسعه و تحویل موثرترین مراحل درمانی، بیمه ی بیماران و پیشگیری های پزشکی و ارائه ی دسترسی مناسب و قابل فهم آن ها به عموم، نقش پررنگی را ایفا می کند.
طراحی حتی میتواند با مداخلاتی اندک، در این زمانه ی مخاطره آمیز به سلامت و تندرستی ما کمک قابل توجهی کند. یکی از بهترین مثال ها در این مورد، صدها گروه امداد مردمی شکل گرفته در بریتانیا و نقاط دیگر جهان هستند که با جذب داوطلبان محلی، برای حمایت قشر آسیب پذیری که در خیابان ها، مکان های دور افتاده، روستاها و یا شهرهای کوچک زندگی می کنند، کارهایی از قبیل خرید مایحتاج ضروری یا تحویل داروها به درب منزل، یا به گردش بردن سگ هایشان را انجام میدهند.
یکی از همسایه های من، به تمام خانه های محله ی ما طی اطلاعیه ای اعلام کرد تا هرکسی که در این بحران به کمک نیاز دارد، به او از طریق ایمیل یا تماس تلفنی اطلاع دهد تا او داوطلبی را برای کمک اعزام کند. من همانند بقیه، بعنوان یک داوطلب ثبت نام کردم، اما عده ای با او برای تشکر از این عمل نوع دوستانه و ابراز ترس از تنها ماندن در این پاندمی تماس می گرفتند.
ده ها هزار نفر به گروه های مشابهی در سراسر بریتانیا پیوسته اند و یک سازمان اصلی بنام فعالیت داوطلبانه ی جمعی کووید 19 بریتانیا برای هماهنگ سازی فعالیت آن ها شکل گرفته است که نمونه ی ساده اما بسیار تاثیرگذاری از مداخله ی طراحی میباشد.