در طول اکسپوی میلان-2015، نمایشگاهی از آثار پیرو پرتالوپی نیز برگزار شد؛ معماری که مسئولیت ایجاد غرفه ی ایتالیا را در اکسپوی 1929 بارسلونا برعهده داشت. نمایشگاه با عنوان "پرتالوپی، معماری در معرض نمایش: از اکسپو تا میلان" صحنه ای برای نمایش طراحی ها، پلان ها و عکس هایی از جالب ترین و متمایز ترین آثار این معمار را ایجاد کرد که از 1920 تا 1960 تاثیرگذاری غیرقابل انکاری بر میلان گذاشته اند. این نمایشگاه که توسط fondazione piero portaluppi برگزار شده است، به بازدیدکنندگان این امکان را می دهد تا دانش عمیق تری از معماری که casa degli atellani و کلیسای santa maria delle grazie -دو مورد از مهم ترین بناهای میلان در دوره ی رنسانس- را طراحی کرده، کسب کنند. در بخشی از نمایشگاه علاوه بر پخش برخی از کلیپ های فیلمبرداری شده توسط پرتالوپی، پیش نمایشی از "lamamatore" فیلمی که به شرح زندگی این معمار می پردازد نیز به اجرا در آمد.
برای درک بهتر پیرو پرتالوپی با متصدی این نمایشگاه، الساندرو اسکاندورا، یک معمار تجربه گرا که در کنار سایر پروژه هایش، دروازه های اکسپوی میلان را نیز طراحی کرده است، صحبت کرده ایم:
+ به طور خاص چه جنبه هایی از معماری پیرو پرتالوپی را تحسین می کنید؟
- پیرو عملا یک نمونه ی پیچیده است. نمونه ای از مکتب میلانی که BBPR را به سمت طراحی torre velasca سوق داد. او یک سیستم رسمی از مرجعیت را ایجاد می کند. دستورات را به وجود آورده و کارنامه ای بی نظیر را برای خود می سازد. در میانه ی پایان دوره ی غالبیت دیدگاه های آکادمی هنر های تزیینی و ظهور جنبش مدرن، او کمی دیر و با احترام به تغییر دوره، یک پاویون ایتالیایی را با استفاده از شعله به عنوان ابزاری برای تزیین در اکسپوی 1929 طراحی کرد؛ در زمانی که میس در حال تحقق بخشی به ایده ی غرفه ی خود در بارسلونا بود.
+ پرتالوپی چگونه بر کارهای شخصی شما موثر بوده است؟
- من در مورد مضامین نمایشگاهی و تزیینات گرافیکی که به اشیا سه بعدی تبدیل می شوند کنجکاو شدم. تعادلی عجیب میان ترسیم و واقعیت و امکان تبدیل آنها به جلوه هایی فیزیکی.
+ آیا هنگام کار بر روی این نمایشگاه به نکته ای جدید یا جالب در مورد پرتالوپی پی بردید؟
- این اولین نمایشگاهی نیست که درباره ی پرتالوپی برگزار می کنم. اولین نمایشگاه triennale di milano در سال 2004 بود - یک نمایشگاه عظیم که برای اولین بار تمام آرشیو او نشان داده شد.- با این حال، من همواره با ترسیماتی رو به رو می شوم که پرتالوپی در آنها چشم انداز هایی انتزاعی، خیالی و حتی پر کنایه را طراحی کرده است. از دیدگاه من پرتالوپی پیشگامی در ایجاد معماری با بن مایه ای تماشایی است. با وجود تمام تناقضاتی که احتمالا ممکن است به آن ها برخورد کنیم.