کاهش درگیری سیاسیْ اجتماعی شهروندان، بر مقیاس تصورات و انگاره های جمعی ما تأثیر گذاشته است. این امر تأثیر مردم را در گسترش کیفیت های فضایی به عقب برده است. واقعیت این است که اهمیت معماری برای آینده شهری، فراتر از مسئولیت انحصاری معماران است. بنابراین ضروری است که این مباحث در معرض دید عموم قرار گیرد.

فیلم قادر به جذب و ارائه ایده های عمومی است که اگر اینگونه نباشد صرفا در قلمرو حرفه ای و منزوی خود باقی می ماند. رابطه بین فیلم و معماری، بازتابی از اهمیت معماری به عنوان یک عنصر ضروری در هر تحولی است که شامل فضا، زمان و افراد می شود. با نمایش فیلم هایی که معماری در شکل گیری شان نقش پررنگ تری دارد و پرداختن به مسائل شهری و محیطی، مردم در معرض تصاویر جدیدی قرار می گیرند که می توانند درک خود را سریعتر از واقعیت های پیرامونی شان تغییر دهند.

رابطه ی معماری و فیلم، آگاهی اختلالی و براندازنده ای را در خود نهادینه دارد که به مردم کمک می کنند تا غیرممکن ها را تصور کنند و آنچه را فراموش کرده اند، بازیابند و آینده شهری ما را مجدد تصویرسازی کنند.