موس می گوید: "ما می خواستیم از تکنولوژی علیه خودش استفاده كنیم تا یك فرم هنری گسترده ی انسان گرایانه ایجاد كنیم که به بیننده این اجازه را بدهد تا در سفرهای بسیار دشوار و غالباً غم انگیز پناهندگان از طریق استعاره های هیپوترمی، گرم شدن کره زمین، فشارهای مرزی و مرگ و میر به تفکر واداشته شود. چیزی که جورجیو آگامبِنِ فیلسوف، آن را نظارت بر و مشاهده ی "حیات برهنه مردم بی وطن" نامیده است.