سایتِ تحلیلیْ انتقادیِ معماریْ شهرسازی اتووود گوردون ماتا کلارک و گروه آنارکیتکچر؛ هستی شناسی مداخله تخریبی و تلاش برای عبور از پوسته سخت معماری م

ثبت نام عضو جدید

ایمیل آدرس:

رمز عبور :

مرا به خاطر بسپار

رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید

خانه

ثبت نام

تماس با ما

درباره ما

قوانین سایت

راهنما

تبلیغات

آنارکیتکچر که در دهه 1970 در نیویورک مستقر بود، گروهی از هنرمندان را شامل می شد که اعضای آن لوری اندرسون، تینا ژیروارد، کارول گودِن، سوزان هریس، ژنه هایستاین، برنارد کیرشِنْباون، ریچارد لَندری و ریچارد نوناس و همچنین هنرمند ومعمار، گوردون ماتا کلارک بودند (1943-1978). نام آنها، مخلوطی از "آنارشی" و "معماری" است.

در سال 1974 آنها نمایشگاهی را به همین نام برگذار کردند که شامل انتقاداتِ آنها از انگیزه های مدرنیستیِ فرهنگ معاصر بود که معماری در آن به عنوان نمادی برای بدترین افراط و تفریط آن فرهنگ، تصور می شد. آنارکیتکچر نسبت به سکون در نگرشهای فرهنگی که معماری آنها را مجسم می کند و آنچه ریچارد نوناس آن را "پوسته سخت" یا مقاومت برابر تغییر می خواند، بسیار حساس بود.

همه مشارکت ها و همکاری ها در نمایشگاه ناشناس باقی ماند و از قالب توافق شده ای برای تأکید بر رویکردِ جمعیِ آنها پیروی می کرد. شاید نقش اصلی که به معماری اختصاص داده شد، واکنشی به تجربه خود ماتا کلارک در زمینه آموزش معماری در دانشگاه کورنل بود، جایی که وی در سال 1968 از آنجا فارغ التحصیل شد. این گروه به عنوان یک کل، به همدستیِ معماری در شیوه های تولید سرمایه داری رسیدگی می کرد و این کار را با استفاده از بازی با لغات و یافتن عکس هایی برای کشف مسائل مربوط به شهرها، روش های رسیدن سکونت در ساختمان ها و نقشِ اموال در این زمینه انجام می داد.

ماتا کلارک به طور جداگانه ولی همزمان، پروژه فیک استیت را با خرید تکه های کوچکی از زمین های غیرقابل ساخت و غیرقابل دسترسی آغاز کرد که نقدی بود به رویای آمریکایی درباره ی مالکیتِ املاکِ بی فایده ای که هیچ ارزش اقتصادی نداشتند و فقط روی کاغذ موجود بودند.

نامِ پروژه دیگر او "خوراک" بود که اگرچه از نظر فنی، بخشی از فعالیت اعضای آنارکیتکچر نبود اما شامل بسیاری از افراد گروه از جمله ژیروارد ، گودِن و ماتا کلارک بود. در مجموع، آنها پروژه را توسط رستورانی با آشپزخانه روباز راه اندازی کردند که به یک موسسه نیویورکی تبدیل شد. این مجموعه که در سوهو واقع شده بود، بین سالهای 1971 تا 1973 فعالیت خود را آغاز کرده و از یک شبکه محلی از هنرمندان پشتیبانی می کرد و به یک مرکز اجتماعی و اقتصادی برای منطقه تبدیل شده بود.

اسکرین شاتی از فیلمی که ماتا کلارک در حال کار بر روی پروژه "مقاطع متعارف" است. در این پروژه، وی در حال کار در دو ساختمان متروکه در پاریس است که در نزدیکی سایت مرکز ژرژ پمپیدو می باشد.

اسکرین شاتی از فیلمی که ماتا کلارک در حال کار بر روی پروژه "مقاطع متعارف" است.

هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.