سینما به دین و مذهب می ماند: مردم به فیلم روی نمی
اورند تا جهان را طوری که واقعا هست ببینند؛ به تماشای فیلم می روند تا جهانی را
ببینند که جهان شناخته شده ی انان را تلافی کند.
اگر قصه ها بقا پیدا می کنند، به دلیل ان است که به بقای ما کمک می کنند، چون انچه
تجربه می کنیم برای محافظت از ما کافی نیست و چون عدالت، حقیقت، همدلی و هیجانی که
ارزوی را داریم اغلب جز در عالم تخیل براورده نمی شوند.