کتاب
کیهان
شناسی علمی و نظم های جهانی نشان می دهد که چگونه ایده های علمی از سال ۱۵۵۰
سیاست بین الملل را متحول کرده اند. اَلِن
استدلال می کند، که چگونه مفاهیم کیهانی ناشی از علوم غربی، تغییر جهت از نظم قرن
شانزدهم که بر اساس عنایت الهی پیش بینی شده بود را به نظم فعلی با محوریت رشد
اقتصادی ممکن کرده است. همانطور که ایالت ها و سایر انجمن های بین المللی از ایده های علمی برای حل مشکلات
استفاده می کردند، به آرامی ایده های مربوط به نحوه کار جهان، جایگاه بشریت در
جهان و معنای پیشرفت را تغییر شکل دادند.
این کتاب ظهور ایده های علمی را در سه مورد بیان می کند: فلسفه طبیعی در سیاست
تعادل قدرت، ۱۵۵۰-۱۸۱۵، زمین شناسی و داروینیسم در سیاست استعمار انگلیس و دستورات
استعماری بین المللی، ۱۸۶۰–۱۹۵۰ و تفکر و اقتصاد سیستم های سایبرنتیک در بانک جهانی و نظم لیبرال
آمریکا، ۱۹۴۵–۲۰۱۵.
در مجموع، این موارد رشد حتمی اقتصادی به عنوان هدف مرکزی کشورها، از ریشه آن در
آموزه های استعماری توسعه و تعادل قدرت تفکر در مورد پیشرفت، را دنبال می کنند.