این
سوال که آیا
ما انسان هستیم؟ هم ضروری و هم باستانی است. بیاتریس کولومینا و مارک ویگلی یک اکتشاف چند
لایه ای از رابطه صمیمی بین انسان و طراحی را ارائه می دهند و در یک کاوش چند بعدی
از اولین ابزارها و زیور آلات گرفته تا همهمه رسانه های اجتماعی، در مورد فلسفه
طراحی تجدید نظر می کنند. یک روز عادی شامل تجربه هزاران لایه طراحی است که به فضای خارج
می رسد، اما همچنین به اعماق بدن و مغز ما نیز نفوذ می کند. حتی خود سیاره ما نیز
کاملاً به وسیله طراحی، با یک لایه زمین شناختی پوشانده شده است. دیگر دنیایی خارج
از طراحی وجود ندارد. یادداشت های میدانی کلومینا و ویگلی نوعی باستان شناسی از
شیوه همه گیر شدن طراحی ارائه می دهد که اکنون از جهان بزرگتر است. دامنه آنها در
چند صد هزار سال گذشته تا چند ثانیه گذشته، برای بررسی دقیق رابطه تغییر پذیر بین
مغز و شئ، است. طراحی همان چیزی است که انسان را می سازد و روشی می شود که انسان
سوال کند و در نتیجه خود را به طور مداوم دوباره طراحی کند.