برج مسینیاگا، نمادی به عنوان آغاز و پایان در پتالینگ جایا، مالزی، نقطه اوج سال ها تحقیقات کن یانگ درباره ی استراتژی های پسیو در رابطه با ساختمان های بلند است، و به عنوان اولین برج در یک سری از ساختمان هایی (او با عنوان برج های "سری2" از آن ها یاد می کند) که به طور کامل از اصول طراحی زیست اقلیمی یانگ پیروی می کنند. برای تجسم هدف او برای وارد کردن طراحی پسیو به اقلیم گرم و مرطوب جنوب شرق آسیا، اصول به نمایش در آمده در برج مسینیاگا بر طراحی آسمان خراش ها در سرتاسر جهان تاثیر گذاشته است.

یانگ با اینکه در مالزی به دنیا آمده، ولی تحصیلاتش را در انگلستان و آمریکا ادامه داده است. ابتدا در مدرسه ی معماری AA لندن و سپس در دانشگاه کمبریج که او همچنین در آنجا در زمینه ی بوم شناسی تحصیل کرده و در نهایت در دانشگاه پنسیلوانیا برای یک برنامه ی طراحی منظر زیر نظر ایان مک هارگ تحصیلاتش را به پایان رساند. تحصیل در زمینه ی بوم شناسی او را به رابطه ی بین ساختمان ها و محیط علاقمند کرد، و طرح های منطقه ای که توسط مک هارگ تشویق می شدند، تاثیر قابل توجهی در آثارش داشتند. پس از بازگشت به مالزی، یانگ در سال 1976 برای تاسیس شرکت تی آر حمزه و یانگ، به تنگکو رابرت حمزه، دانش آموخته ی مدرسه ی معماری AA پیوست.

به نظر می رسد علاقه به طراحی های سازگار با محیط، با انواع آسمان خراش ها در تضاد باشد. اما در دیدگاه یینگ فراگیر بودن آسمان خراش ها یک نتیجه گیری قبلی در دنیایی با شهرسازی سریع است "چرا سعی در بهبود و سازگار کردن آن ها با محیط نکنیم؟" مقیاس هدف یینگ در معرفی کتابش کاملا واضح است، "آسمان خراش سازگار با محیط" وقتی که می گوید" ممکن است تئوری طراحی آسمان خراش در آینده بخشی از اخلاق صرفه جویی در انرژی محسوب شود."

ظاهر های-تک و پیشرفته ی برج مسینیاگا که برای شرکت وابسته ی IBM در مالزی ساخته شده استراتژی های پسیو را که یینگ در ساختمان به کار برده نقد می کند. فرم ساختمان به عنوان یک دیاگرام از اصول مختلف خورشیدی غیر فعال و تهویه طبیعی است. ساختار برج دایره ای شکل که توسط هشت ستون در بیرون پوسته ی ساختمان پشتیبانی می شود ک حداکثر انعطاف پذیری را در فضای داخلی فراهم می کند. آسانسور مجهز به تهویه طبیعی و هسته ی پلکان در ضلع شرقی ساختمان قرار دارد تا مانع از رسیدن نور شدید خورشید در صبح شود.

این برج بر روی یک خاکریز پر از گیاهان قرار گرفته و کاشت گیاهان به صورت مارپیچی تا بالا ادامه می یابد تا به "اسکای کورت" نوشته شده روی نما برسد. اسکای کورت علاوه بر ترویج گردش هوا و تهویه طبیعی، ارتباطی را با طبیعت برای ساکنان برج فراهم می کند، که در تضاد کامل با یکنواختی ساخت و ساز تجاری معمولی است. فرو رفتگی های عمیق اسکای کورت سایه بان های فضای داخلی مجاور را فراهم می کنند، در حالی که شیشه های کف و سقف و در های شیشه ای کشویی تماس با قسمت خارجی را حفظ می کنند.

برای تکمیل اسکای کورت، نما به بادگیر های آلومینیومی مجهز می شود که به جلوگیری از افزایش دما کمک می کنند. چیدمان بادگیر ها مسیر خورشید را در این مکان نشان می دهد: نمای شمالی و جنوبی که کمترین تابش مستقیم را دریافت می کنند، با بادگیر های نازک نواری سایه می گیرند در حالی که نمای غربی ساختمان از ورقه های عریض آلومینیوم پوشیده می شود تا از تابش شدید بعد از ظهر جلوگیری شود.

در بالای برج، تاجی از لوله ی فولادی برای پشتیبانی از نصب پنل های فوتوولتائیک برای تامین نیاز های الکتریکی ساختمان نصب شده. این تاج همچنین برای قسمت تفریحی و استخر واقع بر روی عرشه ی سقف سایه فراهم می کند.

یانگ در فضای داخلی، دفاتر شخصی را در وسط طبقات و فضا های اداری باز را نزدیک به محیط قرار داد- بیش از یک دهه قبل رنزو پیانو از همین تکنیک در ساختمان نیویورک تایمز استفاده کرد. دفاتر شخصی به منظور بهره گیری بهتر از نور دارای دیوار های شیشه ای هستند. در سال 1995 این ساختمان جایزه معماری آقاخان را دریافت کرد.

این جایزه که هر سه سال اهدا می شود " به دنبال شناسایی و تشویق مفاهیم ساختاری است که با موفقیت به نیاز ها و آرزو های جوامع در جهان می پردازد و همچنین مسلمانان در آن حضور جدی دارند." هیئت داوران از طراحی منحصر به فرد و پاسخگویی به شرایط محیطی و آب و هوایی قدر دانی کردند.

چارلز جنکز در هیئت منصفه از برج استقبال کرد و گفت "یک آلترناتیو برجسته برای حالت سلطنتی برج های سازمانی و ترکیبی جدید برای معماری معاصر که به یک محیط خاص پاسخ می دهد و برای خلق یک زبان معماری جدید از نیرو های کیهانی الهام می گیرد." پیتر آیزنمن که عضوی از هیئت داوران بود اشاره کرد که "برج مسینیاگا یکی از معدود پروژه هایی است که تفکر جدید را به فرهنگ کلی معماری یادآور می شود."

برج دیدنی یانگ بی نقص نبود. چندین منبع گزارش کرده اند که آب و هوای مرطوب باعث زنگ زدگی و خوردگی فلزات و جمع شدن آب در زمین اسکای کورت شده است.

شاید بزرگ ترین دست آورد برج مسینیاگا تاثیر آن بر معماران دیگر فراتر از مرز های جنوب شرقی آسیا باشد. در عصر آسمان خراش های بسیار بلند، برج 15 طبقه ی مسینیاگا تاثیر زیادی بر طراحی برج های بلند داشته است. مارپیچ اسکای کورت یانگ تاثیر زیادی بر ساختمان های برجسته مانند سوییس ری نورمن فاستر در لندن و ساختمانی با استراتژی مشابه در برج شانگهای گنلر گذاشته است.