ماریا سوُاربُوا، عکاس ساکن اسلواکی، در حال توسعه
پروژه های عکاسی خود است که از سال 2014 اغاز کرده است.
هنرمند رویکردِ متمایزِ بصری
برای عکاسی از محیط استخر پیش گرفته است؛ شیفتگی به هندسه ی استریل و البته تند و صریح
و خشکِ فضا. فیگورهای سوُاربُوا حامل پیامی واضح اند؛ فیگورها در لحظه
منجمد شده اند؛ درست در لحظه ای که انتظار می رود باید فعالیتی انجام دهند، ان ها
تبدیل به بخشی از محیط پیرامونشان گردیده اند؛ فیگورهایی شدیدا کنترل شده و فاقد
هر نوع حس که انعکاسی اند از احساسات و شخصیت پردازیِ صفر.
هنرمند این مجموعه را در قالب نوعی از "جداسازیِ تصنعی" توصیف می کند،
کرکترهایِ مسکوتِ عکاس در برخی از تصاویر، در رنگ
های فعالی همچون ابی و قرمز غرق اند و در برخی از تصاویر در هاله ای از زردِ مایوس
غوطه ور، بارزه ای که به واسطه ی انعکاس بر اب تشدید می شود.
سوُاربُوا به این نکته اشاره می کند که به موازاتِ چیدمان و قالب پسْ نگرانه ی
مجموعه، تصاویر به نوعی حسی از آینده نگری را نیز القا می کنند، گویی شخصیت ها،
غریبه هایی اند از آینده امده.
لحظه در این تصاویر کاملا منجمد شده است و این کیفیت، این امکان را برای مخاطب
فراهم می اورد که تلاش کند به سطحی از رضایت مندی بصری نزدیک شود، مخصوصا به واسطه
ی تقارنِ متجسد در سکون غیرمادی صحنه ها و ترکیب بندی های هر تصویر.