در جشنواره طراحی لندنِ 2021، سو فوجیموتو در
مشارکت با استودیوی واقعیت ترکیبی تین درام [طبل حلبی] اینستالیشنی طراحی کرد که
زندگی واقعی را با دنیای مجازی ادغام می کند. مدوسای [دربرگیرنده] از بازدیدکنندگان
دعوت میکند تا هِدْسِتهای ویژهای استفاده کنند و در اطراف ساختاری ارگانیک که در
پاسخ به حرکت شکل میگیرد و تکامل مییابد، حرکت کنند.
مدوسا به بررسی رابطه متقابل طبیعت و هنر می
پردازد و از پدیده های طبیعی مانند شفق قطبی و بیولومینسانس یا زیستْ تابیِ زیر آب الهام می گیرد. به لطف
فناوریِ استودیو تین درام، فرمهای معمارانه و ارگانیک سو فوجیموتو زنده میشوند
تا "تجربه ای انسانی و جمعی" را رقم زنند، تجربه ای که که بازدیدکنندگان
را به یک "سفر خودْکاوشگرانه" میبرد. این تجربه دربرگیرنده و جذاب ببا آهنگسازیِ
موسیقیدان و آهنگساز مشهور ریوُ ایْچی ساکاموتو همراه است.
یویو مانک، مدیر ارشد بخش علم و فن اوری تین
درام و کارگردان مدوسا میگوید: "واقعیت ترکیبی رسانه ایست که به خوبی با یک
تجربه جمعی سازگار است، رسانه ایست که میتواند به مخاطبان کمک کند تا ارتباطاتی
عمیقتر و شخصیتری با هنر و پرفورمنس کنند. محصولات تین درام امکان عاملیت، سیال
بودن، کنجکاوی و حضور مخاطب را فراهم میکند، زیرا مخاطب در فضا حضور دارد و واکنشهایشان
را به اشتراک میگذارند و مشاهده میکنند. این کیفیت در شرایطی محقق می شود که وقتی
واقعیت فیزیکی پیرامون خود را با واقعیت مجازی جایگزین می کنید، نمی توانید به
همان کیفیت از عاملیت و صمیمیت دست یابید."
تاد اِکِرْت؛ یکی از بنیانگذارانِ تین درام، توضیح
میدهد:"مدوسا کاوشی است بر ترجمه تفکر معماری به یک رسانه کاملاً جدید که ما
در مجموع آن را واقعیت ترکیبی میدانیم . . . وقتی موانعی که معماران به طور سنتی
باید با ان ها کلنجار بروند، مانند جاذبه و تامین سرپناه کنار می رود، هنر و معماری
حوزه های همْ پوشای یکدیگر را راحت تر پیدا می کنند. در یک رسانه واقعیت ترکیبی،
سازهها کاملاً از نور ساخته میشوند، بنابراین فضای بیشتری برای رفتار پویا در
اختیار می گذارند. کانسپت خلاقانه ما در این پروژه بر نقش معماری در ایجاد فضاهایی
برای به اشتراک گذاشتن روایت ها و توسعه فرهنگ متمرکز بودـ انچه که در طراحی کلیساها،
بازارها و ساختمان های اداری مشاهده می کنیم".
مونک میافزاید:"مدوسا به سو فوجیموتو
اجازه میدهد تا دیدگاه و روایت خود را در رسانهای جدید به اشتراک بگذارد که البته
نزد او و برای فهمی که او از معماری دارد از اصالت نیز برخوردار است و به موازت
کمک می کند مخاطبان با هنر، طبیعت و معماری به شیوهای کاملاً جدید درگیر شوند.
حرکت و کاوش آنها توسط آنچه می بینند و می شنوند هدایت می شود، که به نوبه خود بر
نحوه حرکت و واکنش سازه طرح نیز تأثیر می گذارد. این یک معما نیست که باید حل شود،
بلکه یک گفتگوی مداوم با دنیای اطراف است که به مخاطبان و بازدیدکنندگان کمک می
کند تا نقش خاص خود را در آن فضا کشف کنند. تولیدات تین درام نه تنها مرزهای ممکن
را جابجا می کند، بلکه افسانه ها و سوگیری های پیرامون هدست مدرن را نیز از بین می
برد.