لس آنجلس برای همه، کلان شهری است
آفتابی و پر شلوغ در غرب ایالات متحده: شهری که سواحل، دشت ها، تپه ها و بزرگراه
هایش را منتقد معروف آمریکایی رینر بنهام در کتاب "لس آنجلس؛ معماری چهار
اکولوژی" توصیف کرده است. البته مفهوم "اکولوژی" در این کتاب نه در
قامت یک "حفاظت" ساده از محیط زیست، بلکه به عنوان محصولی برامده از
ترکیب و همْ رسشِ "جغرافیا، اقلیم، اقتصاد، جمعیت شناسی، فناوری و فرهنگ"
در نظر امده است.
اما افراد کمتری می دانند لس آنجلس دیگری هم
در لبه روستای "گانشترود" در نزدیکی
"کَسِل" آلمان واقع شده
است. این یک پارکْ مجسمه قابل سکونت 3000 متر مربعی است که توسط هنرمند "یوناس
فن
استراوسکی" با هدف بررسی پتانسیل یک محیط روستایی
در رابطه با بافت شهری ایجاد شده است.
طبق تعریف رینر بنهام، پروژه های هنری ای که از
دل لس آنجلس همچون یک بیرون می ایند عملا یک میکروْبوم مستعد هستند: مکانی که
هنرمندان و هنردوستان می توانند در آن زندگی کنند، کار کنند و با یکدیگر و با مردم
ارتباط برقرار نمایند. لس آنجلس میزبان اقامتگاه های هنرمندان، نمایشگاه ها،
کارگاه ها و سایر رویدادهای فرهنگی است.
اولین مجسمه قابل سکونت ساخته شده در این منطقه
خانه ای محصول اشکال مشخص و ورودی ای پیچیده است؛ خانه ای سه نفره که از روی هم
قرار گرفتن دو حجم ابتدایی مثلث و مربع شکل گرفته است. تداخل هندسه ی این احجام
چهار عملکرد اساسی ایجاد می کند ـ ورودی، گذر، راه پله و اتاق نشیمن ـ که هر یک در
مصالح، رنگ و نوع نور با یکدیگر تفاوت دارند.
"خانه ای با اشکال واضح و ورودی ای پیچیده" هیچ تقسیم بندی دیگری جز تقسیم بندی ای که از روی
هم قرار دادن دو حجم حاصل می شود ندارد. شکل بیرونی به داخل و بالعکس ترجمه می
شود. تمام اثاثیه توسط یوناس فون اوستروفسکی به عنوان واحدهای مستقل و اشیاء مجسمهای
که قادر به تعریف فضا هستند، طراحی و ساخته شدهاند.